Na krosnach nalepka Muzeum Sztuki w Łodzi z oznaczeniem kat. 95.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach W. Jarockiego, Z. Pronaszki, K. Frycza (1945-1948). Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po raz pierwszy wystawiał indywidualnie w Galerii Klubu SARP w Warszawie w 1955 r. W tym samym roku zdobył nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. W latach 1959-1960 współpracował z M. Boguszem w Galerii Krzywego Koła. Od 1961 r. był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; w latach 1975-1981 był dziekanem Wydziału Malarstwa. W 1976 r. otrzymał tytuł profesora. Był jednym z organizatorów Kongresu Kultury Polskiej w 1981 r. Uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne; zajmował się także rysunkiem i grafiką.
Od 1957 r. S. Gierowski przestał nadawać swoim dziełom tytuły, oznaczając je słowem Obraz i kolejną cyfrą rzymską. Obrazy artysty do dziś określają trzy pojęcia - przestrzeń, światło i kolor. Malarz szuka wszelkich związków między nimi, narzucając dziełom dyscyplinę konstrukcyjna i barwną.
Olej na płótnie 100 x 70 cm
Sygnowany na odwrocie - "S.Gierowski / Ob. DLXXVII / 87"
Na krosnach nalepka Muzeum Sztuki w Łodzi z oznaczeniem kat. 95.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach W. Jarockiego, Z. Pronaszki, K. Frycza (1945-1948). Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po raz pierwszy wystawiał indywidualnie w Galerii Klubu SARP w Warszawie w 1955 r. W tym samym roku zdobył nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. W latach 1959-1960 współpracował z M. Boguszem w Galerii Krzywego Koła. Od 1961 r. był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; w latach 1975-1981 był dziekanem Wydziału Malarstwa. W 1976 r. otrzymał tytuł profesora. Był jednym z organizatorów Kongresu Kultury Polskiej w 1981 r. Uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne; zajmował się także rysunkiem i grafiką.
Od 1957 r. S. Gierowski przestał nadawać swoim dziełom tytuły, oznaczając je słowem Obraz i kolejną cyfrą rzymską. Obrazy artysty do dziś określają trzy pojęcia - przestrzeń, światło i kolor. Malarz szuka wszelkich związków między nimi, narzucając dziełom dyscyplinę konstrukcyjna i barwną.