Malarstwo Jerzego Dudy-Gracza charakteryzowało się wnikliwą obserwacją otaczającej go rzeczywistości z dużą dawką satyryzmu i groteski. Artysta bez obaw przedstawiał to co najgorsze w otaczającym nas świecie - brzydotę, ludzką głupotę, chamstwo. Z jednej strony każdy chce uciec od tej negatywnej strony ludzkości, z drugiej jednak - każdy czuje do niej niewyjaśniony pociąg i nie potrafi powstrzymać zainteresowania.
Na tych skrajnych emocjach Duda-Gracz buduje swoją twórczość.
Malarstwo artysty, a także emocje jakie wzbudza, trafnie opisuje Wojciech Skrodzki: "W czym tkwią przyczyny zarówno owego dystansu tak zwanego środowiska, jak i entuzjazmu publiczności? Najogólniej mówiąc faktem jest, że Duda Gracz niezwykle żywo i trafnie odczuwa autentyczną atmosferę współczesnego życia i że udaje mu się to wyrazić w malarstwie w sposób sugestywny, niezwykle adekwatny i czytelny - a więc szarga wzniosłość sztuki malarskiej, zjednując sobie jednocześnie powodzenie, jest bystry i odważny."