Malarstwo Dudy Gracza zakorzenione jest głęboko w europejskiej tradycji artystycznej. Artysta osiąga perfekcję warsztatową malując swoje obrazy tradycyjnymi metodami, podpatrując technikę dawnych mistrzów, stosując laserunki. Szczególnie bliski jest mu nurt groteski posługującej się najczęściej karykaturalnie zdeformowaną postacią ludzką. Prowadzi stały dialog z mistrzami sztuki muzealnej stosując pastisz i parafrazę. W swym malarstwie ukazuje zazwyczaj szpetotę ludzkich ciał i dusz, a jednocześnie piękno czystej natury; stąd jego obrazy traktować można jako swoisty moralitet.