"...sztuka Aldony Mickiewicz pozostaje specyficzną manifestacją kobiecej wrażliwości, której przejawem jest zmaterializowana w pieszczonych z rzadką czułością drobiazgach pamięć tego, co najbardziej ulotne: intymnych, czasami głęboko skrywanych, emocji, m.in. związanych z relacjami między kobietą i mężczyzną (Wybebeszona, 1987; Obnażona, 1990; Otchłań, także 1990)."
cyt. za: Małgorzata Kitowska-Łysiak (Instytut Historii Sztuki KUL), Aldona Mickiewicz, artykuł z portalu culture.pl, 1 VI 2015
Aldona Mickiewicz (Oświęcim 1959, mieszka w Lubniu, pow. myślenicki) - malarka; studiowała krakowskiej ASP w latach 1979-1984 w pracowni Tadeusza Brzozowskiego, następnie u Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza (dyplom z wyróżnieniem w 1984). Jednocześnie w latach 1980-1984 studiowała filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Maluje i rysuje, zajmuje się też sporadycznie malarstwem monumentalnym (seria obrazów ołtarzowych w klasztorze benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech; wspólnie z Tadeuszem Borutą, 1992-1993). W latach 80. artystka aktywnie uczestniczyła w opozycyjnym wobec oficjalnych władz ruchu kultury niezależnej, biorąc udział w licznych wystawach odbywających się pod patronatem Kościoła. W roku 1986 była na stypendium artystycznym w Rzymie. Obrazy artyski znajdują się w licznych kolekcjach muzealnych i prywatnych, m.in.: w Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej "Elektrownia" w Radomiu, Muzeum Współczesnej Sztuki Religijnej "Dom praczki" w Kielcach, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Augustinum Stiftung (Monachium) i w Opactwie Cystersów w Hauterive (Szwajcaria). Miała ponad 30 wystawach indywidualnych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i we Włoszech; brała udział w ponad 100 wystawach zborowych. Laureatka Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego (2008) oraz I Nagrody konkursu Wydawnictwa Znak na wspomnienia o ks. J. Tischnerze (2013).
olej, płótno
120 x 145 cm
na odwr. na pł. napis i sygn.: ALDONA MICKIEWICZ | .OBNAŻONA. 1990 | 120 x 145, OL. PŁ. | AM [w kółku], obok napisu strzałka
Na płótnie pieczątka zezwalająca na wywóz za granicę oraz nalepka z pieczątką Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.Na blejtramie nalepka informacyjna z wystawy w galerii: Nielson & Wuethrich w Thun (Szwajcaria).
Obraz wystawiany:
- Coż po artyście w czasie marnym?, Zachęta Warszawa 1990;
- Time and Tide, Tokio 1992;
- I barbari nel giardino, Complesso Monumentale di San Giovanni in Monte, Bolonia 1998;
- Obrazy śmierci w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Muzeum Narodowe, Kraków 2000;
- Pamięć i uczestnictwo, Muzeum Narodowe, Gdańsk 2005.
Obraz reprodukowany w:
- Wielcy Malarze... Tadeusz Brzozowski, nr 116, s. 28, il. barwna.
"...sztuka Aldony Mickiewicz pozostaje specyficzną manifestacją kobiecej wrażliwości, której przejawem jest zmaterializowana w pieszczonych z rzadką czułością drobiazgach pamięć tego, co najbardziej ulotne: intymnych, czasami głęboko skrywanych, emocji, m.in. związanych z relacjami między kobietą i mężczyzną (Wybebeszona, 1987; Obnażona, 1990; Otchłań, także 1990)."
cyt. za: Małgorzata Kitowska-Łysiak (Instytut Historii Sztuki KUL), Aldona Mickiewicz, artykuł z portalu culture.pl, 1 VI 2015
Aldona Mickiewicz (Oświęcim 1959, mieszka w Lubniu, pow. myślenicki) - malarka; studiowała krakowskiej ASP w latach 1979-1984 w pracowni Tadeusza Brzozowskiego, następnie u Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza (dyplom z wyróżnieniem w 1984). Jednocześnie w latach 1980-1984 studiowała filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Maluje i rysuje, zajmuje się też sporadycznie malarstwem monumentalnym (seria obrazów ołtarzowych w klasztorze benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech; wspólnie z Tadeuszem Borutą, 1992-1993). W latach 80. artystka aktywnie uczestniczyła w opozycyjnym wobec oficjalnych władz ruchu kultury niezależnej, biorąc udział w licznych wystawach odbywających się pod patronatem Kościoła. W roku 1986 była na stypendium artystycznym w Rzymie. Obrazy artyski znajdują się w licznych kolekcjach muzealnych i prywatnych, m.in.: w Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej "Elektrownia" w Radomiu, Muzeum Współczesnej Sztuki Religijnej "Dom praczki" w Kielcach, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Augustinum Stiftung (Monachium) i w Opactwie Cystersów w Hauterive (Szwajcaria). Miała ponad 30 wystawach indywidualnych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i we Włoszech; brała udział w ponad 100 wystawach zborowych. Laureatka Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego (2008) oraz I Nagrody konkursu Wydawnictwa Znak na wspomnienia o ks. J. Tischnerze (2013).