Grigory Kapustin działał w Odessie na przełomie XIX/XX wieku. Znany był przede wszystkim z morskich i leśnych pejzaży. Jego prace często publikowane były w gazetach i na pocztówkach w okresie przedrewolucyjnym.
Nokturny, często pojawiające się w sztuce XIX i pocz. XX w., zmieniają sposób przedstawiania nocy. W I połowie XIX wieku wyidealizowane, romantyczne pejzaże nocne podkreślane są różnymi symbolami (mostki, ruiny, cmentarze, postacie fantastyczne). Od lat 70-tych zaznacza się w nich rzetelna obserwacja natury z zaznaczeniem nastroju tej mrocznej pory, by na przełomie wieków, w epoce modernizmu, wydobywać za pomocą symboli i ekspresji mistyczne uczucia lęku i grozy jaką wywołuje noc.
Prezentowane płótno ukazujące księżycową noc nad zatoką morską, z łagodnymi refleksami księżyca na spokojnej wodzie zatoki, ciepłym blaskiem ogniska obok wyciągniętej na plażę łodzi i światełkiem na zacumowanej w głębi zatoki, drugiej łodzi, wywołuje nastrój spokoju i ciszy. Nawet znajdujący się obok łodzi ludzie nie burzą uroku tej cichej, ciepłej, księżycowej nocy. Dzieło to powstało w drugiej połowie XIX wieku.