W 1893 roku Feliks Wygrzywalski zdał egzaminy i został przyjęty w poczet uczniów monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w oddziale prof. Herterycha. Studiował z wielką pasją, zagłębiając się jednocześnie w historię sztuki. Za rysunki aktów uzyskał aż cztery odznaczenia. Akty Wygrzywalskiego były tak udane, że znalazły się w zbiorach akademii. Po studiach w klasie malarskiej C. Marra oraz naukach w paryskiej Académie Julian ostatecznie artysta zdecydował się szukać piękna u źródeł „wielkiej sztuki“ – we Włoszech. Powróciwszy do Monachium nie potrafił się tam już odnaleźć. Postanowił więc wyjechać do Włoch po raz drugi. W 1900 Wygrzywalski osiadł ostatecznie w Rzymie.
Nimfa jest jednym z najwcześniejszych, prezentowanych dotychczas dzieł artysty. Formą upozowania modelki artysta zbliżył się do klasycznych włoskich posągów. Kolorystyka pozostała jednak jeszcze pod głębokim wpływem szkoły monachijskiej. Tłem jest skaliste wybrzeże pogrążone w mroku nocy. Jedynie delikatne światło księżyca rozświetla alabastrową skórę zmysłowej kobiety i kaskadę długich blond włosów otulających jej sylwetkę.
Akty były atutem Wygrzywalskiego już w okresie studiów, a w późniejszym okresie stały się jego znakiem rozpoznawczym. Piękne, nagie niewiasty nad morskim brzegiem pozostały jednym z głównych motywów twórczości Wygrzywalskiego.
olej, płótno
120,7 x 75,8 cm
sygn. l.d.: F Wygrzywalski Roma 1899.
na odwrocie na lewej listwie krosna nalepka (fioletowym długopisem): 400 | F. Wygrzywalski | Scena symboliczna
W 1893 roku Feliks Wygrzywalski zdał egzaminy i został przyjęty w poczet uczniów monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w oddziale prof. Herterycha. Studiował z wielką pasją, zagłębiając się jednocześnie w historię sztuki. Za rysunki aktów uzyskał aż cztery odznaczenia. Akty Wygrzywalskiego były tak udane, że znalazły się w zbiorach akademii. Po studiach w klasie malarskiej C. Marra oraz naukach w paryskiej Académie Julian ostatecznie artysta zdecydował się szukać piękna u źródeł „wielkiej sztuki“ – we Włoszech. Powróciwszy do Monachium nie potrafił się tam już odnaleźć. Postanowił więc wyjechać do Włoch po raz drugi. W 1900 Wygrzywalski osiadł ostatecznie w Rzymie.
Nimfa jest jednym z najwcześniejszych, prezentowanych dotychczas dzieł artysty. Formą upozowania modelki artysta zbliżył się do klasycznych włoskich posągów. Kolorystyka pozostała jednak jeszcze pod głębokim wpływem szkoły monachijskiej. Tłem jest skaliste wybrzeże pogrążone w mroku nocy. Jedynie delikatne światło księżyca rozświetla alabastrową skórę zmysłowej kobiety i kaskadę długich blond włosów otulających jej sylwetkę.
Akty były atutem Wygrzywalskiego już w okresie studiów, a w późniejszym okresie stały się jego znakiem rozpoznawczym. Piękne, nagie niewiasty nad morskim brzegiem pozostały jednym z głównych motywów twórczości Wygrzywalskiego.