Max Pechstein urodził się w Zwickau 31 grudnia 1881 r. W 1900 r. przeniósł się do Drezna, by studiować w tamtejszej Szkole Sztuk Stosowanych, w której już w 1902 r. zdobył pięć z sześciu corocznie przyznawanych nagród. Po tym sukcesie przeszedł do pracowni Otto Gussmanna na drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której studiował aż do 1906 r., kiedy to, na ostatnim roku studiów, zdobył nagrodę państwową w dziedzinie malarstwa - odpowiednik Prix de Rome. W tym też czasie poznał Ericha Heckela i dołączył do grupy "Die Brücke", biorąc udział w pierwszej wystawie grupy w 1906 r.
Po pobycie w Rzymie w ramach Prix de Rome jesienią 1907 r., w grudniu przyjechał do Paryża (gdzie pozostał aż do lata 1908 r.). Następnie osiadł na stałe w Berlinie.
Był pierwszym z członków grupy "Die Brücke", którzy przenieśli się z prowincjalnego Drezna do nowoczesnej metropolii, jaką był Berlin. W 1909 wziął udział w wystawie berlińskiej Secesji, ale po odrzuceniu jego prac w roku następnym, założył Nową Secesję, w której ramach w latach 1910-1912 wystawiali artyści z "Die Brücke".
W 1912 r. w Kunsthalle w Mannheim została zorganizowana wystawa retrospektywna artysty, a następnie wystawy indywidualne w Magdeburgu oraz w Galerii Tannhaüser w Monachium. Pomiędzy rokiem 1916 a 1922, zostały opublikowane trzy monografie Pechsteina. Miało to miejsce o wiele lat wcześniej niż spotkał się z podobnym uznaniem którykolwiek z pozostałych artystów z "Die Brücke". W listopadzie 1918 r. artysta założył w Berlinie wraz Césarem Kleinem "Novembergruppe", która w założeniu miała stać się miejscem spotkania artystów-ekspresjonistów z socjalistycznym państwem. "Novembergruppe" była jedną z najważniejszych instytucji życia kulturalnego w Berlinie po I wojnie światowej.
W 1922 r. Pechstein został mianowany profesorem Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Godność tę piastował aż do 1937 r., kiedy to został zdymisjowany przez nazistów. W tym samym roku jego prace zostały pokazane na zorganizowanej przez nazistów w Monachium wystawie "Sztuka zdegenerowana". W 1944 r. Pechstein został internowany w obozie pracy na Pomorzu, a jego berlińska pracownia i większość prac - zniszczone. Po II wojnie światowej powrócił na berlińską Akademię. Zmarł w Berlinie 19 czerwca 1955 r.
Olej na płótnie 80 x 100 cm
Sygnowany p.d. - "M. Pechstein 1943"
Na odwrocie napis - " Ein Sonntagmorgen / M Pechstein / Berlin W. 62. / Kurfürstenstr. 123Ň
Max Pechstein urodził się w Zwickau 31 grudnia 1881 r. W 1900 r. przeniósł się do Drezna, by studiować w tamtejszej Szkole Sztuk Stosowanych, w której już w 1902 r. zdobył pięć z sześciu corocznie przyznawanych nagród. Po tym sukcesie przeszedł do pracowni Otto Gussmanna na drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której studiował aż do 1906 r., kiedy to, na ostatnim roku studiów, zdobył nagrodę państwową w dziedzinie malarstwa - odpowiednik Prix de Rome. W tym też czasie poznał Ericha Heckela i dołączył do grupy "Die Brücke", biorąc udział w pierwszej wystawie grupy w 1906 r.
Po pobycie w Rzymie w ramach Prix de Rome jesienią 1907 r., w grudniu przyjechał do Paryża (gdzie pozostał aż do lata 1908 r.). Następnie osiadł na stałe w Berlinie.
Był pierwszym z członków grupy "Die Brücke", którzy przenieśli się z prowincjalnego Drezna do nowoczesnej metropolii, jaką był Berlin. W 1909 wziął udział w wystawie berlińskiej Secesji, ale po odrzuceniu jego prac w roku następnym, założył Nową Secesję, w której ramach w latach 1910-1912 wystawiali artyści z "Die Brücke".
W 1912 r. w Kunsthalle w Mannheim została zorganizowana wystawa retrospektywna artysty, a następnie wystawy indywidualne w Magdeburgu oraz w Galerii Tannhaüser w Monachium. Pomiędzy rokiem 1916 a 1922, zostały opublikowane trzy monografie Pechsteina. Miało to miejsce o wiele lat wcześniej niż spotkał się z podobnym uznaniem którykolwiek z pozostałych artystów z "Die Brücke". W listopadzie 1918 r. artysta założył w Berlinie wraz Césarem Kleinem "Novembergruppe", która w założeniu miała stać się miejscem spotkania artystów-ekspresjonistów z socjalistycznym państwem. "Novembergruppe" była jedną z najważniejszych instytucji życia kulturalnego w Berlinie po I wojnie światowej.
W 1922 r. Pechstein został mianowany profesorem Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Godność tę piastował aż do 1937 r., kiedy to został zdymisjowany przez nazistów. W tym samym roku jego prace zostały pokazane na zorganizowanej przez nazistów w Monachium wystawie "Sztuka zdegenerowana". W 1944 r. Pechstein został internowany w obozie pracy na Pomorzu, a jego berlińska pracownia i większość prac - zniszczone. Po II wojnie światowej powrócił na berlińską Akademię. Zmarł w Berlinie 19 czerwca 1955 r.