Po wojnie Bronisław Linke związany był z komunistycznymi pismami propagandowo-satyrycznymi. Stylistyka malarstwa artysty uformowana została w klimacie niemieckiego ekspresjonizmu i Nowej Rzeczowości. Tematyka katastroficzna, skrajnie pesymistyczna wymowa dzieł artysty, ma swoje źródło w osobistych przeżyciach z czasów rewolucji w Rosji i II wojny światowej. Pod koniec życia namalował Czerwony autobus - metaforyczny obraz, w którym dosadnie skrytykował koszmar życia w PRL-u.