Rzeźba pochodzi z zainicjowanej w drugiej połowie lat 80. serii Moby Dick, która okazała się kluczowym projektem dla artysty i jego rozumienia przestrzeni. Aluminiowa praca jest kolejnym wariantem tematu systematycznie rozwijanego w różnych konfiguracjach, materiałach i formatach. Impulsem do powstania całej serii było znalezienie podczas z spaceru nad Wisłą w Warszawie wywróconego na brzegu wraku przysypanej śniegiem łodzi, która nasunęła artyście skojarzenia z legendarnym białym wielorybem z powieści Hermana Melville’a. Pocięta i przekształcona w monumentalną instalację pokazaną w 1987 r. w formie przestrzennej struktury była przełomową realizacją dla praktyki rzeźbiarskiej Bednarskiego. Kolejne wersje Moby Dicka były rzeźbione w marmurze, odlewane w brązie, zarówno w małych formach jak i dużych, rozbudowanych przestrzennie pracach.

Prace z serii reprodukowane m.in. w: Moby Dick Krzysztofa M. Bednarskiego, Muzeum Sztuki, Łódź 1994; Wojciech Włodarczyk, „Sztuka Europy Środkowo-Wschodniej i Polski” [w:] Sztuka świata, tom 10, Warszawa 1996; Art from Poland, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warsaw 1997; Lidia Reghini di Pontremoli, Primitivi urbani. Antropologia dell’arte presente, O Art Gallery Internet Edizioni, Roma 1998; Wojciech Włodarczyk, Sztuka polska 1918-2000, Warszawa 2000; Maryla Sitkowska, Krzysztof M. Bednarski: pasaż przez sztukę, Orońsko : Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Orońsko 2009; ABO→KMB, red. Mateusz Salwa, Officyna, Łódź 2010; Krzysztof M. Bednarski. Moby Dick-Rzeźba, Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, Galeria aTAK, Warszawa 2012