Przedstawienia dziecka - putta śpiącego obok symboli śmierci (czaszka), czy też przemijania i kruchości życia (zegar, klepsydra) pojawiły się początkowo w wieku XV we Włoszech, a zyskały znaczną popularność w sztuce XVI wieku w Niderlandach i w Niemczech. Sentencja Nascendo morimur (Rodząc się umieramy) pochodzi z poematu "Astronomicon" rzymskiego poety Markusa Maniliusa,. Dziecko jest tutaj j symbolem pierwszego etapu zmierzania ku śmierci. W starożytności wierzono, że Sen (Hypnos) był bliźniaczym bratem śmierci (Thanatosa).