Dariusz Brański (ur. 1970)
Studiował na wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Mieszka i pracuje w Warszawie. Twórczością artystyczną zajmuje się od około 1987, a jest to: malarstwo olejne, akwarela, techniki mieszane, grafika komputerowa i fotografia. Projektuje też okładki do wydawnictw muzycznych (współpraca z wytwórniami: Fluttering Dragon, Rage In Eden, Casual Control Records).
W okresie 2001-2010 członek didżejskiej formacji Gothic Pulse, działającej na warszawskiej scenie dark-independent.
W zawodzie architekta, związany z firmą Pat-Art od około roku 1994.
W 2007 ilustruje książkę "Dbaj o Miłość" z poezją Bogdana Loebla (Warszawa, wyd. Nowy Świat).
Prace w prywatnych kolekcjach w kraju i zagranicą (Niemcy, Wlk.Brytania, USA).

Ważniejsze wystawy i działania indywidualne:
- Galeria N, Warszawa 1993 r.
- Galeria Na Kole, Warszawa 1999 r.
- Galeria Delfiny Krasickiej, Warszawa 2000 r.
- Galeria Podlaska, Biała Podlaska 2001 r.
- Galeria Klubu Kopalnia, Warszawa 2002 r.
- Galeria Komuny Otwock, Otwock 2003 r.
- Galeria Chimera, Warszawa 2005 r.
- Centrum Kultury Zamek w Leśnicy, Wrocław 2006 r.
- Galeria MOK Józefów 2006 r.
- prezentacja multimedialna Wrocławski Festiwal Industrialny, Wrocław 2006 r.
- KluboGaleria Małe Tęsknoty, Warszawa 2008 r.
- akcja wideo w środkach komunikacji miejskiej - "Sztuka w drodze", Kraków 2009 r.
- Galeria e66, ArteNative#10, Gdańsk 2010 r.
- Galeria Inter Libros, Puławy 2011 r.
i zbiorowe, m.in.:
- Muzeum Etnograficzne,"Twórczość nad twórczościami",Warszawa 2005r.
- Galeria Zoya, "To nie jest Sztuka", Warszawa 2009 r.
- Galeria BeS, "Świeże wejście", Kazimierz Dln. 2010 r.
- GaleriaOK, "Wspólna Przestrzeń", Warszawa 2012 r.

Recenzja Franciszka Maśluszczaka z 2007 roku na temat malarstwa Dariusza Brańskiego:

"Malarstwo Dariusza Brańskiego jest wyprawą do krainy wyobraźni, gdzie postacie ze snu i marzeń przesuwają się powoli, otoczone dymem zapomnienia i kadzidłami pamięci. Przytłoczone skrzydłami, wybierają odlot z ziemskich przestrzeni do świata nieistnienia, a jednak mocno istniejącego w ludzkiej zbiorowej świadomości, gdzie Thanatos i Eros splatają się w nigdy niekończącym się tańcu.

Ucieczka w erotyzm, czasem w miłość, czasem zwieńczona urodzeniem się nowego człowieka jest nierzadko podszyta lękiem przed śmiercią, podświadomym pragnieniem nieśmiertelności.
delikatne tknięcia pędzlem, jasne plamy przenikające się nawzajem, uwznioślenia kolorem i zniechęcenia ciemnymi barwami.

Artysta maluje postacie, maluje architekturę – w obu przypadkach malując nagle wstrzymuje pędzel – ludzie zastygają, w murach pojawiają się pęknięcia, króluje starzenie się i rozpad. Rosną skrzydła, które nie mogą wznieść się do lotu, ciężkie skrzydła tężejące przy każdym poruszeniu, sklejone myślą, emocją, grzechem ?

Świat wyobraźni Dariusza Brańskiego wciąga przypomnieniem o „marności nad marnościami”, równie prawdziwym i przejmującym w Średniowieczu jak i obecnie.

Przy półotwartych powiekach, uwiedzeni sztukami wizualnymi, powoli rozpoznajemy poezję i poetykę tego malarstwa. W samym fundamencie twórczości Dariusza Brańskiego kryje się dyscyplina artysty, kształtującego płaszczyznę obrazu z wielką konsekwencją, przywołującego postacie i bryły murów, ożywiającego je dynamiką i liryką, ponurym cieniem i blaskiem.

Malarstwo Dariusza Brańskiego jest wierne fundamentalnej transformacji, tajemnicy powoływania świata zaklętego w obraz i poezję."

Franciszek Maśluszczak
Warszawa