Plakieta mosiężna przedstawiająca Napoleona Bonaparte jako pierwszego konsula, na przełęczy św. Bernarda. Wzorowana jest na obrazie Jacquesa-Louisa Davida (1748-1825); w porównaniu z obrazem różni się brakiem postaci żołnierzy. W latach 1800-1803 powstało pięć wersji obrazu Davida. Pierwsza z nich zamówiona została w 1800 roku przez króla Hiszpanii Karola IV Burbona (obecnie przechowywana jest w pałacu Malmaison). Następne trzy repliki zamówił u Davida sam Bonaparte (miały być umieszczone: w pałacu Saint Cloud, bibliotece Inwalidów, pałacu Republiki Cisalpińskiej w Mediolanie; obecnie: w pałacu Charlottenburg w Berlinie, w Wesalu i w wiedeńskim Belwederze). Piąty obraz został namalowany przez Davida i pozostał w jego posiadaniu aż do śmierci artysty, był własnością Napoleona III i wisiał w pałacu Tuileries, a w 1979 rodzina Bonaparte podarowała go Wersalowi. Na obrazie przedstawiony został moment, kiedy Bonaparte przekracza Alpy (w maju 1800) roku idąc na pomoc obleganym w Genui wojskom francuskim. Kampania włoska doprowadziła do zwycięstwa nad Austrią w Bitwie pod Montebello a następnie Marengo. W rzeczywistości Napoleon przejeżdżał przez przełęcz na mule prowadzonym przez przewodnika w sprzyjających warunkach atmosferycznych, jednak malując portret reprezentacyjny artysta przedstawił go na wspiętym rumaku (w rzeczywistości w różnych wersjach wykorzystane zostały dwa konie - w tym ulubiony Arab cesarza - Marengo). Bonaparte nie pozował do portretu - malarz wykorzystał marmurowe popiersie. Od tego czasu też nigdy nie pozował portretującym go artystom. Na skałach w lewym dolnym rogu zostały wyryte imiona: Bonaparte, Annibal (Hanibal) i Karolus Magnus Imp. (Karol Wielki Cesarz). Wskazują one nie tylko na wielkich poprzedników Napoleona, ale także zdradzają jego ambicje - ogłoszenia się cesarzem.