Cykl "Vollard Suite" to cykl 100 rycin wykonanych pierwotnie w technice akwaforty, począwszy od 1939 roku rytowane przez Rogera Lacourière (1892 - 1967). Cykl był tworzony przez Picassa w latach 1930-1937 i został nazwany na cześć marszanda, który je u Picassa zamówił, Ambroise Vollard (1866-1939). Vollard nie doczekał publikacji całego cyklu, który po jego śmierci został zasponsorowany przez Fundusz Abby Aldrich Rockefeller.

W cyklu znajdują się grafiki o różnej tematyce, ale najważniejsza jest pracownia rzeźbiarza. Wśród nich znajduje się grupa przedstawiająca wyrzeźbioną głowę przypominającą kilka innych, które Picasso stworzył zainspirowany swoją kochanką, Marie-Thérèse Walter. Wiele z tych rycin przedstawia postać kobiecą, przypominającą Marie-Therese, która była jego muzą i modelką.
Seksualność to powracający motyw w twórczości Picassa, przedstawiany na różne sposoby. W latach trzydziestych zaczął tworzyć sceny przemocy seksualnej . W tamtym czasie Picasso pozostawał pod wpływem surrealizmu, który zachęcał do eksploracji nieświadomych myśli i pragnień.
Mityczny Minotaur – po części człowiek, po części byk – był alter ego Picassa w latach trzydziestych XX wieku i częścią szerszej eksploracji klasycyzmu, która była widoczna w jego twórczości przez wiele lat. Minotaur był także symbolem surrealistów, którzy postrzegali go jako uosobienie zakazanych pragnień. Dla Picassa był to wyraz złożonych emocji w czasie osobistych zawirowań. Minotaur symbolizował lubieżność, przemoc, poczucie winy i rozpacz.

Litografie pochodzą z jedynej, numerowanej ołówkiem serii wydanej dla Muzeum Müllheim pod kontrolą SPADEM w nakładzie 1200 szt. Każda posiada faksymile sygnatury Picassa, numerowana ołówkiem l.d.: 738/1200, w l.d. rogu papieru odbita główka wg rysunku Picassa, na odwrociu p.d. stopka: „PABLO PICASSO, VOLLARD SUITE, Planche [numer grafiki cyframi rzymskimi], Été tirée a 1.200 exemplaires. Tous, les exemplaires ont été numérotés, Copyright by S.P.A.D.E.M. 1973.”