Ablucja (łac. ablutio - obmycie) - w kościele rzymsko-katolickim rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Dokonuje się jej zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku. Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia nieczystości rytualnej, obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie.
Naczynie złożone z dwóch części. Kubek na okrągłej stopie płynnie łączącej się z rozszerzającą się ku górze trzonem oraz miski - podstawy. Na brzuścu kubka kartusz z napisem w języku jidysz.

73
NACZYNIE DO ABLUCJI

Metal platerowany; wys. 14,5 cm
Znakowany: znak owalny z napisem w otoku: BERNSTEIN L. M.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Ablucja (łac. ablutio - obmycie) - w kościele rzymsko-katolickim rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Dokonuje się jej zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku. Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia nieczystości rytualnej, obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie.
Naczynie złożone z dwóch części. Kubek na okrągłej stopie płynnie łączącej się z rozszerzającą się ku górze trzonem oraz miski - podstawy. Na brzuścu kubka kartusz z napisem w języku jidysz.