wymiary: 42.3 x 58 cm,
olej, deska
sygnowany l.d.: A. Kozakiewicz; oraz p.d. ołówkiem: A Kozakiewicz

W roku 1892 drzeworytniczą reprodukcję tego obrazu zamieścił „Tygodnik Ilustrowany”, opatrując ją następującym, obszernym komentarzem:
„Antoni Kozakiewicz należy do artystów, którzy umieją tworzyć wyborne sceny rodzajowe z tematów bardzo zwyczajnych, ale pochwyconych z natury na gorącym uczynku. Doskonała charakterystyka figur, realizm w traktowaniu całości i szczegółów, zmysł spostrzegawczy czynią każdy jego obraz interesującym zarówno pod względem treści, jak i wykonania.
Weźmy choćby tę grupę dzieciaków „na ulicy” [...] co za wyborne typy tych bosych łobuziątek, spotykanych na bruku każdego przedmieścia! ... poznać od razu, że to dzieci rzemieślników lub wyrobników ubogich, zostawionych na bożej opiece pod gołym niebem na całe dnie.
Pośród nich tylko dziewczynka lepiej ubrana i w bucikach należy widocznie do klasy dostatniejszej; zajada jakieś łakocie, którym z pożądliwą minką przyglądają się jej towarzyszki jakby mówiły: „dobre to? ... daj nam skosztować!” – a mała egoistka patrzy zalękniona i podejrzliwie, czy im nie przyjdzie ochota podzielić się z nią wbrew jej woli i dla większej pewności usiłuje całą buzię wypakować sobie co prędzej swoim przysmakiem.”

Obraz opisany i reprodukowany w:
-Nasze ryciny, „Tygodnik Ilustrowany” 1892, I półrocze, nr 127, tekst s. 367, repr. drzeworytnicza s. 353 (okładka)