Emil Schinagel - malarz, grafik, lekarz medycyny, publicysta. Po ukończeniu wydziału lekarskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza (1919) oraz u Van Haalena w Akademii brukselskiej (1930). Wiele podróżował po Europie, dłużej przebywając w Paryżu i Antwerpii. Swoje prace prezentował z grupą "Zwornik", której był współzałożycielem oraz na wystawach Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. W roku 1930 odbyła się w Antwerpii indywidualna wystawa jego prac, której towarzyszył katalog ze wstępem R. Vaesa, a cztery lata później artysta pokazał duży zespół akwarel i gwaszy na indywidualnej wystawie w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. W swoich obrazach przedstawiał pejzaże z małych miasteczek i sceny rodzajowe rozgrywające się na ich placach, ulicach, czy też we wnętrzach małych sklepików i szynków. Kolor, który odgrywał duże znaczenie w jego twórczości, a także pewna deformacja, którą określano jako skłonność ku ekspresjonizmowi, nadają jego obrazom nastrój romantycznego liryzmu. Poza malarstwem sztalugowym Schinagel zajmował się także malarstwem ściennym, grafiką, ilustratorstwem. Publikował artykuły o sztuce m.in. do "Głosu Plastyków".
Olej, płótno; 55,8 x 69 cm
Sygnowany p. d.: Sinagel
Na dolnej listwie krosna fragment starej nalepki: Autor SCHINAGEL EMI
| Tytuł dzieła P
.
Emil Schinagel - malarz, grafik, lekarz medycyny, publicysta. Po ukończeniu wydziału lekarskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza (1919) oraz u Van Haalena w Akademii brukselskiej (1930). Wiele podróżował po Europie, dłużej przebywając w Paryżu i Antwerpii. Swoje prace prezentował z grupą "Zwornik", której był współzałożycielem oraz na wystawach Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. W roku 1930 odbyła się w Antwerpii indywidualna wystawa jego prac, której towarzyszył katalog ze wstępem R. Vaesa, a cztery lata później artysta pokazał duży zespół akwarel i gwaszy na indywidualnej wystawie w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. W swoich obrazach przedstawiał pejzaże z małych miasteczek i sceny rodzajowe rozgrywające się na ich placach, ulicach, czy też we wnętrzach małych sklepików i szynków. Kolor, który odgrywał duże znaczenie w jego twórczości, a także pewna deformacja, którą określano jako skłonność ku ekspresjonizmowi, nadają jego obrazom nastrój romantycznego liryzmu. Poza malarstwem sztalugowym Schinagel zajmował się także malarstwem ściennym, grafiką, ilustratorstwem. Publikował artykuły o sztuce m.in. do "Głosu Plastyków".