Grafik i malarz. Uczy się początkowo w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego. W 1909 roku wyjeżdża do Paryża i osiada tam na kilkanaście lat. Pracuje wówczas głównie nad gruntownym opanowaniem technik graficznych. Wkrótce niemal wyłącznie poświęca się grafice. W okresie pobytu w Paryżu odbywa wiele podróży po Francji i Szwajcarii, czerpiąc z nich motywy do prac. Wystawia od roku 1903 (wystawy indywidualne w 1919 i 1921 w Paryżu oraz w 1930 w Warszawie). Choć rozpoczyna swą drogę artystyczną od malarstwa i nigdy go całkowicie nie porzuca, jest przede wszystkim grafikiem. Najchętniej uprawia techniki metalowe, posługuje się także litografią i drzeworytem.
"Wyobraźnię artysty pobudzała zwłaszcza malownicza, często zabytkowa architektura i przyroda, tym tematom pozostał wierny od genezy swej twórczości aż po ostatnie ryciny. Architektura najczęściej występuje w relacji z naturą, rzadko samodzielnie, artystę szczególnie zajmuje współistnienie kształtów stworzonych ludzką ręką z formami natury. Widoki architektoniczne ożywia sztafaż w postaci ludzkich sylwetek, często z włączeniem scen rodzajowych, obecnych na różnych planach kompozycji, nieraz wręcz zminimalizowanych" (Barbara Chojnacka, Karol Mondral (1880-1957). Twórczość graficzna między Paryżem, Bydgoszczą a Poznaniem - kurator wystawy w Muzeum Okrégowym w Bydgoszczy 2013 r.).