Malarstwa uczył się w latach 1899-1904 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Józefa Unierzyńskiego i Leona Wyczółkowskiego. Następnie studio-wał w paryskiej Académie Julian u J.-P. Laurensa (1905-06). Po studiach zamieszkał we Lwowie. W roku 1903 po raz pierwszy wyjechał do Tatarowa na Huculszczy¼nie, gdzie potem podróżował wielokrotnie i odtąd tematyka huculska stała się jednym z głównych tematów jego twórczości. Okres I wojny światowej spędził częściowo na froncie dokumentując działania wojenne. Był długoletnim pedagogiem. Jako profesor malarstwa nauczał w latach 1912-1919 we wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1919-1924 kierował Wyższą Szkołą Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a od 1925 był profesorem w krakowskiej Akademii. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1908), wiedeńskiego stowarzyszenia Hagenbund (od 1912), organizacji Künstlerbund Schlesien (od 1913), Société National des Beaux Arts w Paryżu (od 1921) oraz współorganizatorem poznańskiego Towarzystwa Artystów Plastyków Świt (1921). Malował sceny rodzajowe i religijne związane z Huculszczyzną oraz portrety. Projektował okładki książek i współpracował z pismem satyrycznym "Liberum Veto", dla którego rysował karykatury. Huculszczyzna i Huculi to kraina i lud, który urzekł malarza. Powracał tam wielokrotnie, a malowniczy, surowy pejzaż i Huculi o wyrazistych rysach twarzy i barwnych strojach byli bohaterami wielu jego prac. Obraz Na przełęczy, w którym oświetlony skośnie padającymi promieniami słońca huculski pastuch, stoi na przełęczy ze swoimi krowami i psem, z ciemnym masywem gór w tle, należy do tej ulubionej przez malarza tematyki.