Studiował w latach 1966-1972 na Politechnice Warszawskiej, następnie w latach 1976-1981 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom pod kierunkiem prof. Jana Tarasina. W latach 1980-1986 pracował jako pedagog w macierzystej uczelni. W okresie stanu wojennego przyłączył się do niezależnego ruchu artystycznego, wystawiając w kościołach. Od połowy lat 80. związany z Galerią Foksal w Warszawie, miał tam kilka wystaw indywidualnych, uczestniczył też w prezentacjach zbiorowych organizowanych przez te galerię, jak "4 Foksal Gallery Artists“, Richard Demarco Gallery, Edynburg 1985, "Dialog“, Moderna Museet, Sztokholm 1985 i in. W latach 1987-1988 był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej. W 1990 zdobył jedną z nagród na XV Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Dojrzałe malarstwo Tatarczyka jest skupione, oszczędne, bazuje na pojedynczych, dobitnie wyeksponowanych motywach, wąskiej gamie barwnej. Oferowana praca, z wczesnego okresu, bliskie jest kolorystycznej tradycji malarzy Kazimierza.