Michał Elwiro Andriolli - polski rysownik i ilustrator - przedstawiciel romantyzmu. Był wziętym ilustratorem książkowym, który współpracował z warszawskimi, paryskimi i londyńskimi wydawcami. Spośród najbardziej znanych utworów literatury polskiej i obcej ilustrowanych przez Andriollego, należy wymienić takie jak: „Stara baśń” J.I. Kraszewskiego, „Lilla Weneda” J. Słowackiego, „Meir Ezofowicz” E. Orzeszkowej, „Urodzony Jan Dęboróg” W. Syrokomli, „Pamiętniki kwestarza” I. Chodźki, „Marya” A. Malczewskiego oraz „Ostatni z Mohikanów” J.F. Coopera, „Legenda wieków” W. Hugo czy „Romeo i Julia” W. Szekspira. Artysta intensywnie pracował nad obrazami do dzieł Adama Mickiewicza, będąc autorem m.in. najbardziej znanych i dotąd najpopularniejszych ilustracji do „Pana Tadeusza”.
Edward Gorazdowski (1843-1901) - drzeworytnik warszawski, jeden z najwybitniejszych i najpłodniejszych polskich ksylografów. Pierwsze prace Gorazdowskiego pojawiły się w roku 1863 w „Tygodniku Ilustrowanym”; w tym czasie kierownikiem artystycznym czasopisma był Juliusz Kossak. Początkowo rytował wyłącznie krajobrazy i architekturę miast, z czasem powierzano mu rytowanie rysunków Elwiro Andriollego, Aleksandra Gierymskiego, Juliusza Kossaka, Ksawerego Pillatiego, Władysława Podkowińskiego, Feliksa Sypniewskiego, Władysława Szernera, Stanisława Witkiewicza i wielu innych. W 1873 roku, mając już za sobą poważny dorobek artystyczny, przeszedł do „Kłosów”. Po zamknięciu pisma w 1890 wrócił do „Tygodnika Ilustrowanego”. Wielokrotnie nagradzany w Polsce i za granicą, Gorazdowski należał do jednych z najlepszych drzeworytników swoich czasów. Poza czasopismami ilustrował także książki, w tym Meira Ezofowicza Elizy Orzeszkowej, Starą baśń Józefa Kraszewskiego, czy Na przełęczy Stanisława Witkiewicza.
drzeworyt, papier, 20 x 14 cm (w świetle passe - partout);
sygn.: l. d. na płycie drzeworytniczej „Andriolli” oraz przez ksylografa p. d. „E.Gorazdowski”.
Michał Elwiro Andriolli - polski rysownik i ilustrator - przedstawiciel romantyzmu. Był wziętym ilustratorem książkowym, który współpracował z warszawskimi, paryskimi i londyńskimi wydawcami. Spośród najbardziej znanych utworów literatury polskiej i obcej ilustrowanych przez Andriollego, należy wymienić takie jak: „Stara baśń” J.I. Kraszewskiego, „Lilla Weneda” J. Słowackiego, „Meir Ezofowicz” E. Orzeszkowej, „Urodzony Jan Dęboróg” W. Syrokomli, „Pamiętniki kwestarza” I. Chodźki, „Marya” A. Malczewskiego oraz „Ostatni z Mohikanów” J.F. Coopera, „Legenda wieków” W. Hugo czy „Romeo i Julia” W. Szekspira. Artysta intensywnie pracował nad obrazami do dzieł Adama Mickiewicza, będąc autorem m.in. najbardziej znanych i dotąd najpopularniejszych ilustracji do „Pana Tadeusza”.
Edward Gorazdowski (1843-1901) - drzeworytnik warszawski, jeden z najwybitniejszych i najpłodniejszych polskich ksylografów. Pierwsze prace Gorazdowskiego pojawiły się w roku 1863 w „Tygodniku Ilustrowanym”; w tym czasie kierownikiem artystycznym czasopisma był Juliusz Kossak. Początkowo rytował wyłącznie krajobrazy i architekturę miast, z czasem powierzano mu rytowanie rysunków Elwiro Andriollego, Aleksandra Gierymskiego, Juliusza Kossaka, Ksawerego Pillatiego, Władysława Podkowińskiego, Feliksa Sypniewskiego, Władysława Szernera, Stanisława Witkiewicza i wielu innych. W 1873 roku, mając już za sobą poważny dorobek artystyczny, przeszedł do „Kłosów”. Po zamknięciu pisma w 1890 wrócił do „Tygodnika Ilustrowanego”. Wielokrotnie nagradzany w Polsce i za granicą, Gorazdowski należał do jednych z najlepszych drzeworytników swoich czasów. Poza czasopismami ilustrował także książki, w tym Meira Ezofowicza Elizy Orzeszkowej, Starą baśń Józefa Kraszewskiego, czy Na przełęczy Stanisława Witkiewicza.