Temat Święta Matki Boskiej Gromnicznej powtarzał artysta wielokrotnie. Trzy wersje tego tematu zostały zaprezentowane na wystawie zatytułowanej "Teodor Axentowicz 1859-1938", opublikowane w katalogu tej wystawy Teodor Axentowicz 1859-1938. Katalog wystawy, oprac. S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Muzeum Narodowe w Krakowie, listopad 1998 - styczeń 1999, Muzeum Śląskie w Katowicach, luty 1999 - kwiecień 1999, Kraków 1998, poz. I.18, I.19, III.20.
Teodor Axentowicz był malarzem wykształconym w Krakowie i w Monachium (w latach 1878-1882). W Paryżu uczył się malarstwa pod kierunkiem Carolus-Durana. Tam też podejmował pracę jako portrecista i ilustrator. Następnie wyjechał do Londynu. Po powrocie do kraju, od 1895 roku, był profesorem w krakowskiej szkole. Później, w roku 1910 i 1927 piastował stanowisko rektora krakowskiej akademii. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Dużo tworzył, brał udział w bardzo wielu wystawach. Świetnie posługiwał się techniką pastelową, w niej chętnie wykonywał portrety. Inna grupa tematów w jego twórczości była związana z realistycznymi przedstawieniami obyczajów huculskich. Z dużym znawstwem i często w sposób głęboko przejmujący podejmował wątki z życia Hucułów, ich obrzędów i obyczajów. Ukazywał ich typowych przedstawicieli w charakterystycznych ubiorach, podkreślając barwność i odrębność kulturową Huculszczyzny.
olej, tektura; 50 x 40 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: TAxentowicz
Temat Święta Matki Boskiej Gromnicznej powtarzał artysta wielokrotnie. Trzy wersje tego tematu zostały zaprezentowane na wystawie zatytułowanej "Teodor Axentowicz 1859-1938", opublikowane w katalogu tej wystawy Teodor Axentowicz 1859-1938. Katalog wystawy, oprac. S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Muzeum Narodowe w Krakowie, listopad 1998 - styczeń 1999, Muzeum Śląskie w Katowicach, luty 1999 - kwiecień 1999, Kraków 1998, poz. I.18, I.19, III.20.
Teodor Axentowicz był malarzem wykształconym w Krakowie i w Monachium (w latach 1878-1882). W Paryżu uczył się malarstwa pod kierunkiem Carolus-Durana. Tam też podejmował pracę jako portrecista i ilustrator. Następnie wyjechał do Londynu. Po powrocie do kraju, od 1895 roku, był profesorem w krakowskiej szkole. Później, w roku 1910 i 1927 piastował stanowisko rektora krakowskiej akademii. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Dużo tworzył, brał udział w bardzo wielu wystawach. Świetnie posługiwał się techniką pastelową, w niej chętnie wykonywał portrety. Inna grupa tematów w jego twórczości była związana z realistycznymi przedstawieniami obyczajów huculskich. Z dużym znawstwem i często w sposób głęboko przejmujący podejmował wątki z życia Hucułów, ich obrzędów i obyczajów. Ukazywał ich typowych przedstawicieli w charakterystycznych ubiorach, podkreślając barwność i odrębność kulturową Huculszczyzny.