Artystką, która zawdzięcza swoją zasłużoną sławę twórczo wykorzystywanej ludowości, była niewątpliwie Zofia Stryjeńska. Wykreowane przez nią postacie - żywiołowe, emanujące energią, rozmachem i wigorem, barwne i dostojne - odzwierciedlać miały duchowe wartości polskiego chłopstwa. (...) Ogromna popularność prac Stryjeńskiej w okresie międzywojennym wynikała bezpośrednio z panującej wówczas mody na rodzimość. Nie było chyba w owym okresie malarstwa, które bardziej dobitnie odpowiadałoby na potrzebę sztuki narodowej i narodowego stylu.
J. Słomska, O ludowości [w:] Zofia Stryjeńska 1891-1976, red. Ś. Lenartowicz, Kraków 2008, s. 262-263