Scena rodzajowa Władysława Szernera ukazuje wojaka na koniu i stojącą obok niego kobietę w stroju ruskiej kniazini na tle małomiasteczkowych zabudowań w zimowym pejzażu. Kompozycja ta pojawiała się często w twórczości malarza, który zmieniał w nich jedynie detale lub osadzał w innych porach roku.
Władysław SZERNER (1836-1915)
Edukację artystyczną rozpoczął od Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie u R. Hadziewicza, A. Kamińskiego, C. Breslauera i M. Zaleskiego. W 1865 roku kontynuował swoje studia na Akademii Monachijskiej. Opracowania na temat Szernera przede wszystkim opisują go jako bliskiego przyjaciela Józefa Brandta. W twórczości malarza szczególnie charakterystyczne są jego przedstawienia wojen szwedzkich, potyczek tatarskich, pochodów lisowczyków i starć kozackich. Malował również liczne sceny rodzajowe z Krakowa i Huculszczyzny.
olej, płótno, 42,2 x 33,5 cm,
sygn. p.d.: Władysław Szerner.
Scena rodzajowa Władysława Szernera ukazuje wojaka na koniu i stojącą obok niego kobietę w stroju ruskiej kniazini na tle małomiasteczkowych zabudowań w zimowym pejzażu. Kompozycja ta pojawiała się często w twórczości malarza, który zmieniał w nich jedynie detale lub osadzał w innych porach roku.
Władysław SZERNER (1836-1915)
Edukację artystyczną rozpoczął od Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie u R. Hadziewicza, A. Kamińskiego, C. Breslauera i M. Zaleskiego. W 1865 roku kontynuował swoje studia na Akademii Monachijskiej. Opracowania na temat Szernera przede wszystkim opisują go jako bliskiego przyjaciela Józefa Brandta. W twórczości malarza szczególnie charakterystyczne są jego przedstawienia wojen szwedzkich, potyczek tatarskich, pochodów lisowczyków i starć kozackich. Malował również liczne sceny rodzajowe z Krakowa i Huculszczyzny.