Czesław Wasilewski był artystą samoukiem. Jego prace od zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem, przede wszystkim ze względu na tematykę. Malował głównie konie w zaprzęgach na tle zimowego krajobrazu. Do częstych motywów jego obrazów należą: sanny, wilki napadające na sanie, powroty z polowania, pędzący pocztylioni, furmani itp.
Wasilewski malował zdecydowanie i pewnie. Zamaszyste pociągnięcia pędzlem potęgowały dynamikę akcji przedstawionej na płótnie. W jego pracach zauważalne są inspiracje malarstwem polskich monachijczyków (J. Brandta, J. Chełmońskiego, A. Wierusza - Kowalskiego) oraz Kossaków. Prezentowana scena ukazuje dwóch mężczyzn rozmawiających przy saniach.
Olej, płótno, 68 x 115,3 cm
Sygnowany brunatnym olejem p.d.: Cz. Wasilewski 1928
Czesław Wasilewski był artystą samoukiem. Jego prace od zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem, przede wszystkim ze względu na tematykę. Malował głównie konie w zaprzęgach na tle zimowego krajobrazu. Do częstych motywów jego obrazów należą: sanny, wilki napadające na sanie, powroty z polowania, pędzący pocztylioni, furmani itp.
Wasilewski malował zdecydowanie i pewnie. Zamaszyste pociągnięcia pędzlem potęgowały dynamikę akcji przedstawionej na płótnie. W jego pracach zauważalne są inspiracje malarstwem polskich monachijczyków (J. Brandta, J. Chełmońskiego, A. Wierusza - Kowalskiego) oraz Kossaków. Prezentowana scena ukazuje dwóch mężczyzn rozmawiających przy saniach.