W 2005 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Akademiii Sztuk Pięknych w Warszawie, Od 2006 do 2007 pracowała jako graficzka w Galerii Zachęta. Tworzy rysunki, grafiki, ilustracje książek przede wszystkim dla dzieci i młodzieży – wielokrotnie nagradzane w konkursach i targach książki. Dwukrotnie zdobyła Oskara w dziedzinie książki obrazkowej: Bologna Ragazzi Award. Trzykrotna zdobywczyni tytułu Książki Roku IBBY w kategorii graficznej. Otrzymała srebrny medal w konkursie Ed Award. Ponadto książki w jej interpretacji graficznej zostały wpisane na Listę Białych Kruków Internationale Jugenbibliothek w Monachium.

Styl jej prac, często mocny i drapieżny, przywołuje dzikość ekspresji lat 80. Ale jednocześnie ekspresja ta równoważona jest umownością i wrażeniem dystansu. Artystka zdaje się bawić kreską, plamą barwną, nieoczekiwanymi skojarzeniami i swobodną grą wyobraźni. Najważniejsze pozostaje znalezienie odpowiednio wyrazistej formy dla konkretnego przekazu, dlatego Ignerska równie trafnie portretuje fantastyczne wizje Stanisława Lema jak i grę na różnych instrumentach w edukacyjnej książce dla dzieci.

58
Marta IGNERSKA (ur. 1978, Lublin)

MY, 2020 r.

pastel, gwasz, ołówek/papier czerpany, 29,5 x 42 cm
sygnowana, datowana i opisana na odwrocie oł.: Marta Ignerska | My | 2020 r.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

W 2005 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Akademiii Sztuk Pięknych w Warszawie, Od 2006 do 2007 pracowała jako graficzka w Galerii Zachęta. Tworzy rysunki, grafiki, ilustracje książek przede wszystkim dla dzieci i młodzieży – wielokrotnie nagradzane w konkursach i targach książki. Dwukrotnie zdobyła Oskara w dziedzinie książki obrazkowej: Bologna Ragazzi Award. Trzykrotna zdobywczyni tytułu Książki Roku IBBY w kategorii graficznej. Otrzymała srebrny medal w konkursie Ed Award. Ponadto książki w jej interpretacji graficznej zostały wpisane na Listę Białych Kruków Internationale Jugenbibliothek w Monachium.

Styl jej prac, często mocny i drapieżny, przywołuje dzikość ekspresji lat 80. Ale jednocześnie ekspresja ta równoważona jest umownością i wrażeniem dystansu. Artystka zdaje się bawić kreską, plamą barwną, nieoczekiwanymi skojarzeniami i swobodną grą wyobraźni. Najważniejsze pozostaje znalezienie odpowiednio wyrazistej formy dla konkretnego przekazu, dlatego Ignerska równie trafnie portretuje fantastyczne wizje Stanisława Lema jak i grę na różnych instrumentach w edukacyjnej książce dla dzieci.