Był uczniem W.Gersona i A.Kamieńskiego w Warszawskiej Klasie Rysunkowej. Po studiach stale mieszkał w Warszawie, skąd corocznie wyjeżdżał na plenery malarskie, m.in. na Ukrainę w latach 1875-1886. Fascynacja tamtejszym krajobrazem i folklorem sprawiła, że namalował wówczas wiele obrazów rodzajowych z postaciami Kozaków. W 1886 r. przebywał w Monachium; o 1900 kilkakrotnie jeździł do Włoch i do Paryża; w 1912 podróżował na Sycylię i do Tunisu. Po 1903 r. wiele czasu spędzał w podwarszawskiej Woli Rafałowskiej. Obok malarstwa olejnego uprawiał akwarelę i w tej trudnej technice doszedł do prawdziwego mistrzostwa. W swoich malowanych akwarelą krajobrazach - realistycznych, a zarazem dekoracyjnych - dawał, według własnych słów, "coś w rodzaju syntezy pejzażu polskiego".

Akwarela jest jednym ze studiów do obrazu olejnego Owczarek, namalowanego przez Masłowskiego w 1875 r., reprodukowanego w Tygodniku Ilustrowanym w 1882, II półrocze, s. 233.
Po ukończeniu Klasy Rysunkowej w 1875 Masłowski był związany z grupą malarzy realistów warszawskich, do których należeli: J.Chełmoński, Stanisław Witkiewicz, Adam Chmielowski, mający wspólną pracownię w Hotelu Europejskim w Warszawie. Owczarek był jego pierwszym obrazem, "który przyszedł na świat w Europejskim Hotelu", w tym samym roku, co Babie Lato i Stróż nocny Chełmońskiego.
Opis obrazu, spalonego podczas II wojny światowej, zostawił syn artysty, Maciej Masłowski: "Owczarka znałem dobrze z autopsji. Był to średnich wymiarów bardzo starannie wykończony olejny obrazek, gładko, bezpretensjonalnie malowany, zharmonizowany w swoim lokalnym kolorycie. Miał jeszcze niemało naiwności, ale i trochę wdzięku. Miał pedantycznie wierne szczegóły stroju ludowego, wierne studia roślin i typowy skromny pejzaż polski z linia wsi na horyzoncie, dużo powietrza i udatnie rozwiązane oświetlenie dnia słonecznego z niebem lekko zasnutym obłokami. Robiony był [...] na podstawie licznych notat " (H. Cękalska- Borowska, Wieś w malarstwie i rysunku naszych artystów, Warszawa, 1969, s. 266, cytuje za M. Masłowskiego, Stanisław Masłowski, Materiały do życiorysu i twórczości , Wrocław 1957).

2
Stanisław MASŁOWSKI (1853-1926)

MUZYKANT

Akwarela, ołówek, papier 55.7 x 90.5 cm (w świetle p-p)
Sygnowany l.d.: STANISŁAW MASŁOWSKI.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Był uczniem W.Gersona i A.Kamieńskiego w Warszawskiej Klasie Rysunkowej. Po studiach stale mieszkał w Warszawie, skąd corocznie wyjeżdżał na plenery malarskie, m.in. na Ukrainę w latach 1875-1886. Fascynacja tamtejszym krajobrazem i folklorem sprawiła, że namalował wówczas wiele obrazów rodzajowych z postaciami Kozaków. W 1886 r. przebywał w Monachium; o 1900 kilkakrotnie jeździł do Włoch i do Paryża; w 1912 podróżował na Sycylię i do Tunisu. Po 1903 r. wiele czasu spędzał w podwarszawskiej Woli Rafałowskiej. Obok malarstwa olejnego uprawiał akwarelę i w tej trudnej technice doszedł do prawdziwego mistrzostwa. W swoich malowanych akwarelą krajobrazach - realistycznych, a zarazem dekoracyjnych - dawał, według własnych słów, "coś w rodzaju syntezy pejzażu polskiego".

Akwarela jest jednym ze studiów do obrazu olejnego Owczarek, namalowanego przez Masłowskiego w 1875 r., reprodukowanego w Tygodniku Ilustrowanym w 1882, II półrocze, s. 233.
Po ukończeniu Klasy Rysunkowej w 1875 Masłowski był związany z grupą malarzy realistów warszawskich, do których należeli: J.Chełmoński, Stanisław Witkiewicz, Adam Chmielowski, mający wspólną pracownię w Hotelu Europejskim w Warszawie. Owczarek był jego pierwszym obrazem, "który przyszedł na świat w Europejskim Hotelu", w tym samym roku, co Babie Lato i Stróż nocny Chełmońskiego.
Opis obrazu, spalonego podczas II wojny światowej, zostawił syn artysty, Maciej Masłowski: "Owczarka znałem dobrze z autopsji. Był to średnich wymiarów bardzo starannie wykończony olejny obrazek, gładko, bezpretensjonalnie malowany, zharmonizowany w swoim lokalnym kolorycie. Miał jeszcze niemało naiwności, ale i trochę wdzięku. Miał pedantycznie wierne szczegóły stroju ludowego, wierne studia roślin i typowy skromny pejzaż polski z linia wsi na horyzoncie, dużo powietrza i udatnie rozwiązane oświetlenie dnia słonecznego z niebem lekko zasnutym obłokami. Robiony był [...] na podstawie licznych notat " (H. Cękalska- Borowska, Wieś w malarstwie i rysunku naszych artystów, Warszawa, 1969, s. 266, cytuje za M. Masłowskiego, Stanisław Masłowski, Materiały do życiorysu i twórczości , Wrocław 1957).