Rafał Malczewski (Kraków 1892 - Montreal 1965) studiował w Wiedniu agronomię, filozofię i architekturę; uczęszczał także do tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, ale edukację artystyczną zawdzięczał przede wszystkim ojcu, Jackowi Malczewskiemu. W latach 1917-1939 stale mieszkał w Zakopanem; był zamiłowanym taternikiem. W roku 1930 wyjechał na półroczny pobyt do Francji. W grudniu 1939 przez Słowację i Węgry przedarł się do Francji, skąd następnie wyjechał do Brazylii a później Stanów Zjednoczonych. W 1942 dotarł do Montrealu, gdzie pozostał na stałe. Począwszy od 1919 r. wiele wystawiał; od 1934 r. także jako członek ugrupowania „Rytm”. Malował przede wszystkim krajobrazy – z Tatr, Podhala, widoki z małych miasteczek i z fabrycznego Śląska, później także z Brazylii i Kanady. W swoich obrazach – świadomie prymityzowanych, utrzymanych często w poetyckim i bajkowym nastroju – bliski jest sztuce naiwnego realizmu. Malczewski był również literatem, autorem artykułów o sztuce, felietonów, esejów oraz wspomnień tatrzańskich i zakopiańskich, m.in. „Narkotyk gór”, „Góry wołają” czy „Pępek świata”, książką napisaną już w Kanadzie.