grafika przedstawia piękna Fontaine des Quatre parties du monde (Fontannę Czterech Części Świata), której głównym elementem jest kula ziemska podtrzymywana przez kobiety symbolizujące kontynenty - Amerykę, Azję, Afrykę i Europę. Rzadkość. Edukację artystyczną Rubczak rozpoczął w latach 1904-1911 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, początkowo pod kierunkiem F. Cynka, następnie w graficznej pracowni Józefa Pankiewicza. Swe umiejętności warsztatowe doskonalił w Paryżu w latach 1908-1909. Studia rozszerzył w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku; naukę kontynuował w Académie Colarossi w Paryżu, gdzie w 1911 osiadł na wiele lat. Jego sztukę promował znany paryski marszand Leopold Zborowski. W 1917 otworzył w Paryżu własną szkołę grafiki. Motywów do zobrazowania dostarczały mu pobyty w Rouen i Chartres, w miasteczkach Normandii, Bretanii i południowej Francji, podobnie jak podróże do Włoch, Holandii i Hiszpanii. Wniósł istotny wkład w rozwój polskiej grafiki; osiągnął maestrię w zakresie akwaforty i akwatinty. Dominują motywy architektoniczne, często zasnute woalem zmroku, ewokujące nostalgiczne nastroje. W ukazujących widoki Paryża i Rouen akwafortach Rubczaka dominuje efekt rozedrganej atmosfery uzyskany za pomocą gruboziarnistej akwatinty (Ulica w Paryżu, ok. 1908). Charakterystycznym rysem wielu kompozycji artysty jest zamknięcie uciekającej w głąb ulicy elewacją kościoła, którego wieża wyrasta gwałtownie ku górze na tle wąskiego skrawka nieba (Katedra w Rouen, ok. 1912). Motyw wąskich uliczek pozwala najpełniej prześledzić stylistyczną ewolucję w graficznej twórczości Rubczaka polegającą na stopniowym odchodzeniu od precyzyjnego definiowania form konturem i akcentowania różnorodności efektów fakturowych na rzecz lakonicznego zaznaczania kształtów kreską miękką, porwaną, sugerującą raczej niż opisującą wizualną rzeczywistość. Rubczak, podobnie jak Pankiewicz, opracowywał w rozmaitych wariantach widoki paryskich mostów. W ujęciach Sekwany subtelne niuanse szarości sugestywnie oddają sfalowanie wody i migotliwe refleksy na jej tafli.
Akwaforta, akwatinta; wym. komp.: 240 x 210 mm; plansza: 505 x 405 mm; sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak; w p.d.r. zapiski kolekcjonerskie oł.;
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjigrafika przedstawia piękna Fontaine des Quatre parties du monde (Fontannę Czterech Części Świata), której głównym elementem jest kula ziemska podtrzymywana przez kobiety symbolizujące kontynenty - Amerykę, Azję, Afrykę i Europę. Rzadkość. Edukację artystyczną Rubczak rozpoczął w latach 1904-1911 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, początkowo pod kierunkiem F. Cynka, następnie w graficznej pracowni Józefa Pankiewicza. Swe umiejętności warsztatowe doskonalił w Paryżu w latach 1908-1909. Studia rozszerzył w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku; naukę kontynuował w Académie Colarossi w Paryżu, gdzie w 1911 osiadł na wiele lat. Jego sztukę promował znany paryski marszand Leopold Zborowski. W 1917 otworzył w Paryżu własną szkołę grafiki. Motywów do zobrazowania dostarczały mu pobyty w Rouen i Chartres, w miasteczkach Normandii, Bretanii i południowej Francji, podobnie jak podróże do Włoch, Holandii i Hiszpanii. Wniósł istotny wkład w rozwój polskiej grafiki; osiągnął maestrię w zakresie akwaforty i akwatinty. Dominują motywy architektoniczne, często zasnute woalem zmroku, ewokujące nostalgiczne nastroje. W ukazujących widoki Paryża i Rouen akwafortach Rubczaka dominuje efekt rozedrganej atmosfery uzyskany za pomocą gruboziarnistej akwatinty (Ulica w Paryżu, ok. 1908). Charakterystycznym rysem wielu kompozycji artysty jest zamknięcie uciekającej w głąb ulicy elewacją kościoła, którego wieża wyrasta gwałtownie ku górze na tle wąskiego skrawka nieba (Katedra w Rouen, ok. 1912). Motyw wąskich uliczek pozwala najpełniej prześledzić stylistyczną ewolucję w graficznej twórczości Rubczaka polegającą na stopniowym odchodzeniu od precyzyjnego definiowania form konturem i akcentowania różnorodności efektów fakturowych na rzecz lakonicznego zaznaczania kształtów kreską miękką, porwaną, sugerującą raczej niż opisującą wizualną rzeczywistość. Rubczak, podobnie jak Pankiewicz, opracowywał w rozmaitych wariantach widoki paryskich mostów. W ujęciach Sekwany subtelne niuanse szarości sugestywnie oddają sfalowanie wody i migotliwe refleksy na jej tafli.