W twórczości Zbigniewa Rogalskiego zagadnienie percepcji i indywidualnego postrzegania zajmuje miejsce szczególne. Artystę interesuje sposób, w jaki zmienia się obiekt postrzegania, w zależności od różnego rodzaju obserwacji, a w szczególności procesy rozszczepiania i odbić. Fascynują go efekty wizualne i świetlne, w które wkomponowuje pojedyncze napisy. Motyw osobistej percepcji, przestrzeni i odbicia pojawia się także w pracy przygotowanej przez Rogalskiego na tegoroczną aukcję. W błyszczącej tafli czarnego marmuru Nero Marquina artysta odnajduje piękno kosmosu, przestrzeni z jednej strony ponadczasowej, a jednocześnie uchwyconej w sposób materialny, w konkretnym momencie, jakby przez teleskop. Linia cięcia staje się metaforą światła księżycowego, którego część, już nieobecna, zgasła.

Zbigniew Rogalski (ur. 1974) jest malarzem, a właściwie reżyserem obrazów, który ze swobodą porusza się zarówno w malarstwie, jak i fotografii, mieszając i wykorzystując doświadczenia obu dyscyplin. Refleksy, powidoki, kadry z filmów i fotografie nakładają się w jego twórczości na obraz rzeczywisty niczym w specjalnie skonstruowanej maszynie optycznej, zatrzymują na powierzchni płótna emocje i sensy, ulotne niczym rysunek na zaparowanej szybie. Wiele prac Zbigniewa Rogalskiego nawiązuje do klasycznych kategorii i gatunków malarskich, takich jak portret czy pejzaż. Jednocześnie splatanie różnych klisz i konwencji przedstawień prowadzi u Rogalskiego do zaskakująco esencjonalnych malarskich rozstrzygnięć, które sprawiają, że tradycja malarstwa jako medium znowu wydaje się ciekawa.