Malarstwo Weroniki skoncentrowane jest na postaci, a konkretnie na jej zewnętrznej formie - ciele. Zaprasza do intymnego dialogu, nie narzucając interpretacji, lecz dając swobodę w jej odczytywaniu. Obrazy utrzymane są w monochromatycznych barwach, w których dominuje beż, biel i ochra.

Twórczość Pawłowskiej jest niezwykle oryginalna, unikatowa na mapie współczesnego malarstwa. Z wielką klasą i wyczuciem łączy doskonały warsztat malarski, ekspresyjny gest i oniryczną, owianą tajemnicą atmosferę. Jej wytrawne malarstwo to propozycja dla wymagających odbiorców poszukujących sztuki nieoczywistej.

Obraz “Mona II” to kwintesencja stylu Weroniki, w którym dostrzegamy echa sztuki dawnej (uroda modeli, czy sposób ich przedstawienia nawiązuje do renesansu). Tak i tutaj, twarze są niewyraźne, jakby za mgłą. Postać kobiety, która trzyma w rękach małe dziecko wyłania się z ciemności.