Serigrafia, dla której wzorem był obraz o tym samym tytule z 1984 roku, przedstawia sowieckiego żołnierza sił specjalnych o namiętnych, czerwonych ustach i beznamiętnych, zimnych oczach. W swoim dziele Paweł Kowalewski komentuje przewrotność duszy Bolszewii i jej złudną pokusę, alegorycznie przedstawiając ją w atrakcyjnej urodzie sowieckiego młodziana. Jego obraz to sarkastyczny humor, ironiczna alegoria Rosji i bolszewizmu ze wszystkimi konsekwencjami. To również przestroga artysty, który przepowiada, że w momencie, gdy mija namiętność, zostają tylko okrutne, nieludzkie oczy systemu totalitarnego. Płótno prezentowane było na ważnych wystawach problemowych dotyczących historii Polski, a także reprodukowane w licznych publikacjach, m. in. w albumie „W kręgu arcydzieł. Zbiory sztuki w Polsce”. Ten ikoniczny obraz znajduje się w zbiorach kolekcji Fundacji Rodziny Staraków.

BIOGRAM: Paweł Kowalewski – artysta, profesor ASP, założyciel legendarnej Gruppy, ikona polskiej sztuki lat 80. Jego prace powstałe w okresie transformacji ustrojowej, są ważnym komentarzem do czasów PRL’u. Autor takich głośnych dzieł jak: „Mon Cheri Bolscheviq”, „Symulator totalitaryzmu” czy „Europeans Only”. Brał udział w szeregu wystaw w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w największych polskich kolekcjach, m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Zachęty - Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Jerke, a także Fundacji Sztuki Polskiej ING czy Fundacji Rodziny Staraków. Malarstwo Pawła Kowalewskiego łączy w wyjątkowy sposób wątki indywidualne, społeczne i polityczne, jest antycypacją sztuki krytycznej lat 90’ XX w. W 1984 roku artysta namalował obraz „Mon Cheri Bolscheviq” przedstawiający sowieckiego żołnierza sił specjalnych o namiętnych, czerwonych ustach i beznamiętnych, zimnych oczach. Artysta w swojej pracy odniósł się do tekstu polskiego filozofa i historyka Mariana Zdziechowskiego, urodzonego w 1861 roku, który ze zdziwieniem komentował radość i zachwyt Paryżan nad rewolucją bolszewicką w latach 1917-20. W paryskich bistrach dosłownie wznoszono toasty na cześć „Mon Cheri Bolscheviq”. Charakterystyczne dla twórczości Pawła Kowalewskiego: obscenizm, antyestetyzm, żenada i autoironia na temat przewrotności duszy Bolszewii, mają swoje źródło w doświadczeniach stanu wojennego, który odcisnął silne piętno na pracach artysty. Działania legendarnej Gruppy w latach 80’ XX w., której Paweł Kowalewski był współzałożycielem, były solą w oku dla władz PRL-owskich. Po upadku komunizmu krytyczna działalność Pawła Kowalewskiego, miała swoją kontynuację w postaci kolejnych prac, które były cynicznym komentarzem twórcy na najnowsze wydarzenia polityczno-społeczne. Na wernisażu głośnej i ważnej wystawy pt. „Warszawa – Moskwa 1900 - 2000” w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, do udziału w której artysta został zaproszony przez Andę Rottenberg, Kowalewski rozdawał pocztówki z „Mon Cheri Bolscheviq 2005”. Rosjanie patrzyli na niego jak na szaleńca, ponieważ nieświadomy wręczył pocztówkę z Putinem Ministrowi Kultury i Sztuki Federacji Rosyjskiej.