Wlastimil Hofman, malarz pochodzenia czeskiego, od 1889 mieszkający w Krakowie. W latach 1896-1899 studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego. Naukę kontynuował w pracowni J. L. Gérome`a w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Przebywał krótko w Wiedniu, następnie mieszkał kolejno w Pradze i Paryżu, od 1920 w Krakowie. Po II wojnie światowej osiedlił się w Szklarskiej Porębie. Należał do wielu ugrupowań, m.in. do TAP Sztuka, grupy Zero, wiedeńskiej Secesji, czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Malował portrety, pejzaże, sceny z życia wsi, nader często nadając tym przedstawieniom bajkową i nostalgiczną nastrojowość. Formą, obrazy jego były nawiązaniem do młodopolskich doświadczeń malarskich, co świetnie uzupełniało ich symboliczną wymowę.
Olej, tektura; 34,6 x 49,5 cm
Sygnowany l. d.: Wlastimil Hofman.
Na odwrocie napis ołówkiem: Nie narzekaj moja luba
Wlastimil Hofman, malarz pochodzenia czeskiego, od 1889 mieszkający w Krakowie. W latach 1896-1899 studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego. Naukę kontynuował w pracowni J. L. Gérome`a w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Przebywał krótko w Wiedniu, następnie mieszkał kolejno w Pradze i Paryżu, od 1920 w Krakowie. Po II wojnie światowej osiedlił się w Szklarskiej Porębie. Należał do wielu ugrupowań, m.in. do TAP Sztuka, grupy Zero, wiedeńskiej Secesji, czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Malował portrety, pejzaże, sceny z życia wsi, nader często nadając tym przedstawieniom bajkową i nostalgiczną nastrojowość. Formą, obrazy jego były nawiązaniem do młodopolskich doświadczeń malarskich, co świetnie uzupełniało ich symboliczną wymowę.