Krzysztof M. Bednarski w 1987 roku stworzył niezwykłą rzeźbę - „Moby Dick", czyli „16 wycinków na nieskończoność", która stała się swego rodzaju manifestem artystycznym drugiej połowy lat osiemdziesiątych. Jest ona poetyckim obrazem pogoni za nieosiągalnym, kosmicznym symbolem uniwersalnego porządku, rzeźbiarską i intelektualną prowokacją. Ta praca, dziś w stałej kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, przyniosła Bednarskiemu szerokie uznanie i ugruntowała jego pozycję w świecie. "Moby Dick" jest szczególnym modelem przestrzeni, na którym artysta wielokrotnie dokonywał daleko idących przekształceń, każdorazowo kreując go od nowa. Rzeźba stała się początkiem całego, rozłożonego na lata cyklu, w którym Bednarski dokonywał transformacji motywu łodzi - lewiatana, badając wynikające z nich relacje przestrzenne i znaczeniowe.
Początkiem i podstawą materiałową „Moby Dicka" z 1987 była pocięta skorupa łodzi. Pierwszy „Moby Dick" był specyficzną instalacją wykorzystującą gotowy obiekt, znaleziony i wyjęty z dawnego porządku. W kolejnych przeobrażeniach tematu, Bednarski wracał do tradycyjnego warsztatu rzeźbiarskiego. Niewielkie w skali modele „Moby Dicka" o minimalistycznych i syntetycznych formach powstawały w białym marmurze, w wypolerowanym lub patynowanym na różne sposoby brązie. Bednarski traktował je jak obiekty rzeźbiarskie, warianty, odmiany, matryce tematu głównego. Stworzył kilka cykli powiązanych wewnętrznie: od 1989 „Maski", potem od 1996 „Sekcje" i „Powierzchnie całkowite". Szczególnie te ostatnie otworzyły pole niezwykłych doświadczeń w transformacji form, których podstawą był wyjściowy model „Moby Dicka". Ostatnie prace Bednarskiego z cyklu „MD&" to powrót do skali rzeźby – architektury i zarazem maestrii rzeźbiarskiego rzemiosła.
Waldemar Baraniewski - tekst pochodzi z wystawy „Krzysztof M. Bednarski. Moby Dick - rzeźba”, Galeria aTAK, Warszawa 2012

Krzysztof M. Bednarski - rzeźbiarz, urodzony w 1953 roku w Krakowie, absolwent ASP w Warszawie (w latach 1973-1978, w pracowniach prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oskara Hansena), aktywny w różnych dyscyplinach twórczych, niegdyś blisko związany z poszukiwaniami parateatralnymi Jerzego Grotowskiego, dla którego projektował plakaty (1976 - 81). Od 1986 roku mieszka w Rzymie; intensywnie obecny również na polskiej scenie artystycznej. We wczesnych pracach odnosił się do propagandy komunistycznej (Portret totalny Karola Marksa, 1978 r.), oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym (Victoria-Victoria,1983 r., w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie). Najbardziej znana jego realizacja to instalacja rzeźbiarska Moby Dick (1987 r.), która znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki - ms2 w Łodzi. Praca ta stanowi swoistą ikonę sztuki rzeźbiarskiej ostatnich dekad XX wieku w Polsce. Prace Krzysztofa M. Bednarskiego znajdują się w kolekcjach najważniejszych muzeów polskich: Muzeum Narodowe w Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Muzeum Współczesne we Wrocławiu, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, Muzeum ASP w Warszawie, Galeria Studio w Warszawie, Galeria Arsenał w Białymstoku, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, kolekcje Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Lublinie, Katowicach, Łodzi i Wrocławiu, kolekcja Galerii Foksal w Warszawie, w Muzeum Plakatu w Wilanowie, a także w kolekcjach zagranicznych, m.in. Collezione Giorgio Franchetti w Rzymie, Fondazione Federico Fellini w Rimini, Fondazione Morra w Neapolu, Fondazione Orestiadi w Gibellinie na Sycylii, Fondazione Mario Schifano w Rzymie, Targetti Light Art Collection we Florencji, Międzynarodowa kolekcja sztuki w Certosa di Padulla (Palermo), Muzeum Sztuki w Raumie, oraz w licznych kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.