Alegorie młodości i starości Teodor Axentowicz malował kilkakrotnie na późniejszym etapie swojej twórczości. W przedstawieniach o tej tematyce artysta zestawiał najczęściej postać młodej kobiety ze starcem lub, jak w przypadku zaprezentowanego dzieła, ze staruszką, nad którą namalował maskę tragiczną. Obraz ten uznać można za jeden z lepszych o tej tematyce w dorobku artysty. Dzieło wykonane zostało w charakterystycznym stylu Axentowicza, którego znakiem rozpoznawczym są malowane zamaszyście i szkicowo odcieleśnione postacie-alegorie, w tym przypadku skłaniające do refleksji nad przemijaniem.
Teodor Axentowicz (ur. 1859 w Braszowie w Siedmiogrodzie, zm. 1938 w Krakowie) w latach 1879-1882 kształcił się w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1882-1895 studiował w Paryżu u Carolusa-Durana. W latach 1890-1899 podróżował do Londynu i Rzymu. W 1895 roku przyjechał do Krakowa, gdzie do 1934 roku pracował na stanowisku profesora w Szkole Sztuk Pięknych. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W 1910 roku został rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.