"Młoda kobieta z koszem owoców i barankiem" wystawiony był wraz z pięcioma innymi pracami artysty na wystawie "Trzydzieści lat niezależnej sztuki" w Grand Palais w Paryżu w 1926, o czym świadczy zamieszczona na odwrocie płótna etykieta. Dowiadujemy się z niej także, że Tadeusz Makowski mieszkał wówczas przy ulicy Vercingétorix, w pobliżu Montparnasse\'u, gdzie zgromadziła się cała paryska bohema okresu międzywojnia.
Po latach fascynacji malarstwem Cézanne\'a i kubizmem, zainteresowania artysty skierowały się w stronę naiwnego realizmu (Celnika Rousseau) i sztuki ludowej. W obrazach z początku lat 20, prymitywizująca konwencja współgrała z lirycznym, zabarwionym melancholią nastrojem. Podobnie jak w przypadku figur z "Kapeli dziecięcej" (1922) czy "Dziewczynki z girlandą kwiatów" (ok. 1922), sylwetka zastygłej w bezruchu "Młodej kobiety…" z twarzą o dziewczęcych, delikatnych rysach i zadumanym spojrzeniu, nie osiagnęła jeszcze geometryzacji charakteryzującej postacie z późniejszych obrazów. Usytuowana na lekko jedynie zarysowanym tle, ale jeszcze nie w abstrakcyjnej przestrzeni, stanowi ona zapowiedź stylu Makowskiego z ostatniego okresu twórczości, w którym artysta wykreował osobliwą wizję ludzkiej egzystencji w świecie zdominowanym przez maski i rekwizyty. Prostota i wyrazistość, tak przez Makowskiego poszukiwane, osiagneły w tym obrazie wyjątkowa harmonię.