Antoni STARCZEWSKI (1924-2000)
Studiował w PWSSP w Łodzi, uczeń Władysława Strzemińskiego. Dyplom otrzymał w 1951r.Od 1956 roku pracował w macierzystej uczelni, od 1982 roku jako profesor. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo, które służyły mu poszukiwaniom artystycznym w dziedzinie szeroko pojmowanego zapisu. Badał zjawisko powtarzalności, ideę znaku jako środka porozumienia. Miał 10 wystaw indywidualnych w różnych dziedzinach twórczości. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d'Oro" w międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.
Linoryt, 42,5 x 41,5 cm,
sygn. l.d.: ML1, edycja 7/50 i p.d.: Antoni Starczewski 1973
Antoni STARCZEWSKI (1924-2000)
Studiował w PWSSP w Łodzi, uczeń Władysława Strzemińskiego. Dyplom otrzymał w 1951r.Od 1956 roku pracował w macierzystej uczelni, od 1982 roku jako profesor. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo, które służyły mu poszukiwaniom artystycznym w dziedzinie szeroko pojmowanego zapisu. Badał zjawisko powtarzalności, ideę znaku jako środka porozumienia. Miał 10 wystaw indywidualnych w różnych dziedzinach twórczości. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d'Oro" w międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.