głęboka, kolista, kowana w blasze miedzianej; w dolnej partii puklowana, wyżej zdobiona pasem wypukłych półkoli; krawędź wyoblona na żelaznym pręcie, dziś nie zachowanym; na spodzie przymocowany ośmioma nitami żelazny, kolisty element zakończony gwintowanym, stożkowym bolcem, służącym do przytwierdzania misy na podstawie - kamiennej lub drewnianej;