Błażej Iwanowski początkowo uczył się rysunku u Feliksa Rolińskiego, W. Dymitrowa i P. Kowalewskiego. W latach 1907-1910 studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego. Następnie od 1910 do 1912 kształcił się jeszcze w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Stanisława Lentza. Należał do kilku ugrupowań twórczych, m.in. Grup Zachęta, Zespół, Niezależni i Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Poznaniu, a w latach późniejszych także w Sopocie. Malował wnętrza (m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie, Zamku na Wawelu i w Malborku), nadto motywy architektoniczne, martwe natury, kwiaty, a rzadziej także portrety i sceny rodzajowe.
olej, płótno
100 x 80 cm
sygn. l.d.: Błażej Iwanowski
Błażej Iwanowski początkowo uczył się rysunku u Feliksa Rolińskiego, W. Dymitrowa i P. Kowalewskiego. W latach 1907-1910 studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego. Następnie od 1910 do 1912 kształcił się jeszcze w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Stanisława Lentza. Należał do kilku ugrupowań twórczych, m.in. Grup Zachęta, Zespół, Niezależni i Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Poznaniu, a w latach późniejszych także w Sopocie. Malował wnętrza (m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie, Zamku na Wawelu i w Malborku), nadto motywy architektoniczne, martwe natury, kwiaty, a rzadziej także portrety i sceny rodzajowe.