Polski malarz żydowskiego pochodzenia, uważany za jednego z najwybitniejszych reprezentantów Szkoły Paryskiej. Kształcił się u Józefa Pankiewicza w krakowskiej ASP. Po wyjeździe do Francji kontynuował naukę i tam odbywał podróże artystyczne.
Przyjaźnił się Modiglianim, Chagallem, Picassem, Chaplinem, Hemingwayem. Rozległe kontakty towarzyskie oraz sukces finansowy osiągany dzięki upłynnianiu własnych dzieł, stworzyły Kislingowi możliwość wspierania polskiej bohemy artystycznej w Paryżu, w tym Muter, Makowskiego, Kramsztyka czy Zaka. Stał się księciem Montparnasse’u, a królową była jedna z jego modelek - Kiki de Montparnasse.
Piękne kwiaty i kobiety malował Kisling wybornie. Niektóre obrazy utrzymane były w konwencji realistycznej, inne w tonie nostalgicznym, podobnie jak u Modiglianiego. Tworzył także eklektyczne krajobrazy.
Pomimo dostrzegalnych wpływów Ślewińskiego, Braque’a, Picassa czy Cezanne’a, udało się Kislingowi wypracować własny niepowtarzalny styl, oparty na lekkiej deformacji i nasyconych barwach, gdzie z kolei dostrzega się pokrewieństwo do fowizmu.
litografia barwna, papier, 45,5 x 55 cm w świetle passe-partout
sygn. na płycie l.d.: "Kisling / 1952"; p.d.: pieczęć owalna ATELIER KISLING
oraz sygnatura ołówkiem: "Jean Kisling"; l.d.: nr ołówkiem XLI/L"
Certyfikat wydany przez Dom Aukcyjny Artissima.
* droit de suite
Polski malarz żydowskiego pochodzenia, uważany za jednego z najwybitniejszych reprezentantów Szkoły Paryskiej. Kształcił się u Józefa Pankiewicza w krakowskiej ASP. Po wyjeździe do Francji kontynuował naukę i tam odbywał podróże artystyczne.
Przyjaźnił się Modiglianim, Chagallem, Picassem, Chaplinem, Hemingwayem. Rozległe kontakty towarzyskie oraz sukces finansowy osiągany dzięki upłynnianiu własnych dzieł, stworzyły Kislingowi możliwość wspierania polskiej bohemy artystycznej w Paryżu, w tym Muter, Makowskiego, Kramsztyka czy Zaka. Stał się księciem Montparnasse’u, a królową była jedna z jego modelek - Kiki de Montparnasse.
Piękne kwiaty i kobiety malował Kisling wybornie. Niektóre obrazy utrzymane były w konwencji realistycznej, inne w tonie nostalgicznym, podobnie jak u Modiglianiego. Tworzył także eklektyczne krajobrazy.
Pomimo dostrzegalnych wpływów Ślewińskiego, Braque’a, Picassa czy Cezanne’a, udało się Kislingowi wypracować własny niepowtarzalny styl, oparty na lekkiej deformacji i nasyconych barwach, gdzie z kolei dostrzega się pokrewieństwo do fowizmu.