Przez 10 lat pracował w kopalni „Wieczorek” w Katowicach - Nikiszowcu jako górnik. Trenował podnoszenie ciężarów w klubie sportowym „Szopienice” i uzyskał w tej dyscyplinie tytuł wicemistrza Śląska młodzików. Na skutek przeżytego wypadku pod ziemią (był świadkiem śmierci górnika, drugiego uratował przenosząc go do szybu) zachorował na schizofrenię. Malowanie było dla niego elementem terapii. Tworzył obrazy o żywych nasyconych barwach i uproszczonych, ekspresyjnych, często dramatycznie zniekształconych formach, nawiązujących do malarstwa Soutine`a, Picassa czy niemieckich ekspresjonistów. Prace artysty prezentowane były na wielu wystawach zbiorowych, m. in. w Nakle Śląskim, Rudzie Śląskiej, Gliwicach, znajdują się w zbiorach Muzeum Śląskiego w Katowicach.
(Lit.: „Sztuka Pogranicza. Miedzy etnosztuką a sztuką akademicką”, katalog zbiorów Muzeum Śląskiego, opracowała Maria Fiderkiewicz, Muzeum Śląskie, Katowice, 2007, s. 142).