Mojżesz (Mosze) Lejbowski (Leibowski) studiował malarstwo w Paryżu najprawdopodobniej u M. Bonneta w latach 1899-1900 i w 1904. W okresie międzywojennym mieszkał w Wilnie. Przed II wojna światową był przewodniczącym Związku Żydowskich Artystów Plastyków. W 1940 roku przeniósł się do Grodna. Tworzył obrazy olejne i pastelowe. Był wziętym portrecistą. Malował również nastrojowe widoki miejskie, malownicze zaułki, sceny rodzajowe ukazujące biedną ludność zamieszkująca miasta. Swoje prace od roku 1899 wystawiał w Wilnie, Białymstoku, Mińsku i w Grodnie. W roku 1939 zaprezentował swoją pracę na wystawie Stowarzyszenia Żydowskich Artystów Plastyków. Zginął w getcie wileńskim.
olej, tektura; 32 x 21,5 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: M. LEJBOWSKI
Mojżesz (Mosze) Lejbowski (Leibowski) studiował malarstwo w Paryżu najprawdopodobniej u M. Bonneta w latach 1899-1900 i w 1904. W okresie międzywojennym mieszkał w Wilnie. Przed II wojna światową był przewodniczącym Związku Żydowskich Artystów Plastyków. W 1940 roku przeniósł się do Grodna. Tworzył obrazy olejne i pastelowe. Był wziętym portrecistą. Malował również nastrojowe widoki miejskie, malownicze zaułki, sceny rodzajowe ukazujące biedną ludność zamieszkująca miasta. Swoje prace od roku 1899 wystawiał w Wilnie, Białymstoku, Mińsku i w Grodnie. W roku 1939 zaprezentował swoją pracę na wystawie Stowarzyszenia Żydowskich Artystów Plastyków. Zginął w getcie wileńskim.