Malarz, wybitny scenograf. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP (1935-1939) u T. Pruszkowskiego, B. Cybisa i T. Kulisiewicza. W 1939 r. zadebiutował jako scenograf. Po wojnie tworzył scenografie m.in. dla teatru lubelskiego, Teatrów Dolnośląskich we Wrocławiu, Telewizji Katowice i najdłużej, bo w latach 1951-1988, dla Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego w Katowicach. Uznawano go za prekursora surrealizmu w scenografii polskiej i porównywano z Szajną, Kantorem i Majewskim. Na ścianie Stadionu Śląskiego wykonał, częściowo własnoręcznie, mozaikę "Trzej biegacze". Uczestniczył m.in. w Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), Wystawie scenografii w Warszawie (1962) oraz Wystawie scenografii polskiej "Myśl i kształt teatru" w warszawskiej "Zachęcie" (1979).
olej, tempera, akwarela na brystolu naklejonym na płótno,
71 x 100 cm,
sygnowany p.d. "Lange", na odwrocie (na blejtramie) napis ołówkiem "W LANGE"
Malarz, wybitny scenograf. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP (1935-1939) u T. Pruszkowskiego, B. Cybisa i T. Kulisiewicza. W 1939 r. zadebiutował jako scenograf. Po wojnie tworzył scenografie m.in. dla teatru lubelskiego, Teatrów Dolnośląskich we Wrocławiu, Telewizji Katowice i najdłużej, bo w latach 1951-1988, dla Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego w Katowicach. Uznawano go za prekursora surrealizmu w scenografii polskiej i porównywano z Szajną, Kantorem i Majewskim. Na ścianie Stadionu Śląskiego wykonał, częściowo własnoręcznie, mozaikę "Trzej biegacze". Uczestniczył m.in. w Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), Wystawie scenografii w Warszawie (1962) oraz Wystawie scenografii polskiej "Myśl i kształt teatru" w warszawskiej "Zachęcie" (1979).