W latach 1963 - 1970 studiował malarstwo i grafikę w ASP w Warszawie w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej. Dyplom obronił u prof. Eugeniusza Eibischa. Wystawa prac Nikifora w Kielcach w 1965 była dla niego inspirującym doświadczeniem artystycznym. W 1966 roku stworzył cykl "Podróże Autostopem" który kontynuuje do dzisiaj. Maluje pejzaże miejskie widziane z lotu ptaka, z charakterystycznym nagromadzeniem motywów. W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. kontynułował "Podróże Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.

43
Edward DWURNIK (1943 Radzymin - 2018 Warszawa)

Miasto, 1994 r.

olej/tempera/płótno, 50 x 54 cm, oprawiony, sygnowany i datowy p.d: '94 | E. DWURNIK' sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'E. DWURNIK | 1994 | XI (w ramce) 2029 (w ramce)'

POCHODZENIE:
- Dom Aukcyjny REMPEX, 2007
- kolekcja prywatna, Polska


*opłata droit de suite

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

W latach 1963 - 1970 studiował malarstwo i grafikę w ASP w Warszawie w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej. Dyplom obronił u prof. Eugeniusza Eibischa. Wystawa prac Nikifora w Kielcach w 1965 była dla niego inspirującym doświadczeniem artystycznym. W 1966 roku stworzył cykl "Podróże Autostopem" który kontynuuje do dzisiaj. Maluje pejzaże miejskie widziane z lotu ptaka, z charakterystycznym nagromadzeniem motywów. W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. kontynułował "Podróże Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.