Leszek Piasecki szlifował warsztat malarski w prywatnych pracowniach Stanisława Kaczor-Batowskiego i Zygmunta Rozwadowskiego. Po wojnie zamieszkał w Katowicach i tam kontynuował naukę w Wyższej Szkole Artystycznej, a od 1951 roku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował w pracowniach m.in. Fryderyka Pautscha, Ignacego Pieńkowskiego, Jerzego Fedkowicza. Podczas pobytu w Krakowie poznał Jerzego Kossaka, do którego pracowni - słynnej Kossakówki - często był zapraszany. W 1974 roku, wraz z rodziną, przeniósł się do Wiednia, gdzie aktywnie działał w środowisku polonijnym i artystycznym. Był również prezesem stowarzyszenia „Strzech”. Podjął starania o stworzenie Muzeum Polskiego w Wiedniu.
Utrzymywał żywe kontakty z polskim środowiskiem artystycznym i naukowym. Jego obrazy były prezentowane w warszawskiej Zachęcie, Krakowie, Moskwie i Odessie. Artysta był również konserwatorem dzieł sztuki z przełomu XIX i XX wieku.
Leszek Piasecki był przede wszystkim malarzem historycznych scen batalistycznych.
Oferowane płótno wykracza z ram ulubionej tematyki artysty. Scena rodzajowa rozgrywa się na wschodnich rubieżach dawnej Rzeczpospolitej. Ukazuje scenerię niewielkiego miasta, przez które - wąskimi uliczkami pomiędzy straganami - mkną dwa rozpędzone wozy kozackie. Dynamika kompozycji zbliżona jest do scen batalistycznych malowanych przez Leszka Piaseckiego, w charakterze jednak przywodzi na myśl obrazy Józefa Brandta.
olej, płótno; 80 x 120 cm;
sygn. l. d.: Leszek Piasecki
Leszek Piasecki szlifował warsztat malarski w prywatnych pracowniach Stanisława Kaczor-Batowskiego i Zygmunta Rozwadowskiego. Po wojnie zamieszkał w Katowicach i tam kontynuował naukę w Wyższej Szkole Artystycznej, a od 1951 roku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował w pracowniach m.in. Fryderyka Pautscha, Ignacego Pieńkowskiego, Jerzego Fedkowicza. Podczas pobytu w Krakowie poznał Jerzego Kossaka, do którego pracowni - słynnej Kossakówki - często był zapraszany. W 1974 roku, wraz z rodziną, przeniósł się do Wiednia, gdzie aktywnie działał w środowisku polonijnym i artystycznym. Był również prezesem stowarzyszenia „Strzech”. Podjął starania o stworzenie Muzeum Polskiego w Wiedniu.
Utrzymywał żywe kontakty z polskim środowiskiem artystycznym i naukowym. Jego obrazy były prezentowane w warszawskiej Zachęcie, Krakowie, Moskwie i Odessie. Artysta był również konserwatorem dzieł sztuki z przełomu XIX i XX wieku.
Leszek Piasecki był przede wszystkim malarzem historycznych scen batalistycznych.
Oferowane płótno wykracza z ram ulubionej tematyki artysty. Scena rodzajowa rozgrywa się na wschodnich rubieżach dawnej Rzeczpospolitej. Ukazuje scenerię niewielkiego miasta, przez które - wąskimi uliczkami pomiędzy straganami - mkną dwa rozpędzone wozy kozackie. Dynamika kompozycji zbliżona jest do scen batalistycznych malowanych przez Leszka Piaseckiego, w charakterze jednak przywodzi na myśl obrazy Józefa Brandta.