Uczeń Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1911 - 1912 wyjechał do Egiptu, zwiedził Palestynę, Włochy, był w Wiedniu i w Pradze. W czasie I wojny światowej, podczas pracy w plenerze, został zatrzymany przez żandarmerię austriacką pod zarzutem szpiegostwa. Związane z tym wydarzeniem przeżycia pociągnęły za sobą powracającą chorobę i kuracje w szpitalach psychiatrycznych. W 1925 r. wraz z rodziną wyjechał do Paryża, gdzie odnowił studencką przyjaźń z M. Kislingiem, przyjaźnił się z T. Makowskim, wystawiał na paryskich Salonach. Kilkakrotnie także pokazywał swe prace na wystawach w kraju.