Studiował w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych i Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie u K. Sichulskiego. Był uczniem Fernanda Légera w Paryżu (1924). Od 1930 r. należał do grupy "Artes", wystawiał z nią i był jednym z najważniejszych artystów lwowskiej lewicującej awangardy. Jego prace z okresu międzywojennego bliskie były surrealizmowi, kubizmowi i sztuce Légera, cechowało je prymityzowanie formy. Od 1937 r. stopniowo ewoluował od figuracji do abstrakcji. Od 1947 r. był wykładowcą, a od 1956 r. profesorem warszawskiej ASP.
"Tekst książki dopełniają kongenialne i bardzo piękne ilustracje surrealistyczne Henryka Strenga, którego bogata i oryginalna twórczość malarska mało jest jeszcze znana" (Bruno Schulz, "Nasza opinia" 1936, nr 72. Recenzja książki Debory Vogel Akacje kwitną. Montaże, Warszawa 1936 Rój. Rok wcześniej, w Warszawie, ukazał się pierwodruk książki w jęz. jidisz).
"Znakomite, ale ciągle niedocenione Akacje kwitną (wznowione właśnie przez wydawnictwo Austeria), to jedna z najważniejszych książek w historii dwudziestowiecznej literatury" - pisał w "Dzienniku" Paweł Huelle.
szkic ilustracji do książki Debory Vogel "Akacje kwitną", sepia, pędzel na papierze, 21 x 17,1 cm,
Wystawiany: Marek Włodarski (Henryk Streng) 1903-1960. Wystawa monograficzna, Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 1981 - styczeń 1982, nr kat. IV/503.
Studiował w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych i Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie u K. Sichulskiego. Był uczniem Fernanda Légera w Paryżu (1924). Od 1930 r. należał do grupy "Artes", wystawiał z nią i był jednym z najważniejszych artystów lwowskiej lewicującej awangardy. Jego prace z okresu międzywojennego bliskie były surrealizmowi, kubizmowi i sztuce Légera, cechowało je prymityzowanie formy. Od 1937 r. stopniowo ewoluował od figuracji do abstrakcji. Od 1947 r. był wykładowcą, a od 1956 r. profesorem warszawskiej ASP.
"Tekst książki dopełniają kongenialne i bardzo piękne ilustracje surrealistyczne Henryka Strenga, którego bogata i oryginalna twórczość malarska mało jest jeszcze znana" (Bruno Schulz, "Nasza opinia" 1936, nr 72. Recenzja książki Debory Vogel Akacje kwitną. Montaże, Warszawa 1936 Rój. Rok wcześniej, w Warszawie, ukazał się pierwodruk książki w jęz. jidisz).
"Znakomite, ale ciągle niedocenione Akacje kwitną (wznowione właśnie przez wydawnictwo Austeria), to jedna z najważniejszych książek w historii dwudziestowiecznej literatury" - pisał w "Dzienniku" Paweł Huelle.