W 1910 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w pracowni D.H. Kardowskiego. W 1918 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów, tytuł "artysty" oraz stypendium zagraniczne i wyjechał na 2 lata do Monachium. W 1923 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego i kierownika katedry malarstwa dekoracyjnego i monumentalnego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1930 roku objął katedrę rysunku i malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Współzałożyciel Cechu artystów plastyków "Jednoróg", należał także do Stowarzyszenia Artystów Plastyków "Rytm". W latach 1931-1934 był członkiem Rady Instytutu Propagandy Sztuki, od 1933 roku prezesem oddziału warszawskiego Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków. Od 1930 roku patronował Grupie Artystów Plastyków "Pryzmat".. Po II Wojnie Światowej organizował pracownię plastyki monumentalnej w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmował się malarstwem sztalugowym, ściennym i monumentalną mozaiką, rzeźbił w kamieniu i drewnie, był autorem projektów architektonicznych i urbanistycznych.