Malarz, grafik, teoretyk i krytyk sztuki. Reprezentuje najbardziej radykalny nurt polskiej awangardy lat 20. XX wieku. Współzakładał Grupę "Blok". Był znany nie tylko w środowisku warszawskim, ale także paryskim i berlińskim. W 1923 ogłosił nowatorską teorię mechanofaktury (odrzucenie iluzji na rzecz dwuwymiarowości płótna). Jego charakterystycznym stylem stały się czarno-biało-czerwone kompozycje, budowane z linii i płaszczyzn oraz prostych form geometrycznych. W 1928 r. osiadł na stałe w Paryżu poświęcając się sztuce portretowej. Odszedł od awangardowej estetyki. Do zasad mechanofaktury powrócił w 1957 r. i wkroczył ponownie na grunt sztuki abstrakcyjnej. Powtarzał kompozycje z lat 20. (większość została zniszczona podczas wojny), często umieszczając dwie daty (np. 1924/1963).

Artysta uznany został za prekursora op-artu. Piony i poziomy liniowego rastra, koła i ich wycinki, prostokąty i kwadraty tworzą w jego obrazach kompozycje idealnie zrównoważone.