Ikonograficznie obraz nawiązuje do wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej (tzw. Salus Populi Romani) z Cappelli Paoliny w Bazylice Santa Maria Maggiore (inaczej: delle Neve) w Rzymie. Jest to jeden z najstarszych zachowanych wizerunków Marii z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii, pochodzący z VIII wieku, a według legendy namalowanego przez samego Ewangelistę Łukasza. Według trzynastowiecznej legendy papieżowi Liberiuszowi oraz małżeństwu rzymskich patrycjuszy objawiła się we śnie Matka Boska z Dzieciątkiem (w pó¼niejszej sztuce przedstawiana właśnie w typie wizerunku Hodegetrii) rozkazując wybudowanie świątyni w miejscu gdzie następnego dnia (5 sierpnia 352 roku) spadnie śnieg - proroctwo to zostało spełnione. Ikona ta była bardzo czczona i dlatego wielokrotnie kopiowana, zaś jej najsłynniejszą wersją jest Matka Boska Berdyczowska ofiarowana przez Janusza Tyszkiewicza do klasztoru karmelitów w Berdyczowie będącego wotum za zwycięstwo nad Turkami, koronowana dwukrotnie: w roku 1756 i 1857. Inną znaną i czczoną kopią Matki Boskiej Śnieżnej jest Matka Boska Różańcowa z Kościoła Dominikanów w Krakowie, należąca podobno kiedyś do św. Stanisława Kostki. Wizerunki Matki Boskiej Śnieżnej i jej odmiany były często opiekunkami walczących z niewiernymi - zwłaszcza z Turkami.