Praca pochodzi z teki kolekcjonerskiej pod tytułem "Mandylion" z pracami sakralnymi Jerzego Nowosielskiego, która została wydana przez Parafię Prawosławną pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie. Praca posiada certyfikat autentyczności sygnowany przez proboszcza parafii prawosławnej ks. Jarosława Antosiuka i opatrzony pieczęcią. Wydruk wykonany jest techniką Giclée na papierze bawełnianym archiwalnym matowym Hahnemühle Photo Rag 308gsm. Prace wykonane w standardzie Digigraphie by Epson potwierdza wypukła pieczęć w rogu pracy i certyfikat Digigraphie.
Urodził się w 1923 roku w Krakowie, zmarł w 2011 tamże. W 1940 roku rozpoczął regularne studia na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego krakowskiej Kunstgewerbeschule, gdzie był uczniem Stanisława Kamockiego. Od najmłodszych lat fascynował się liturgią wschodnią. Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii Krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993.
druk digigraphie, 60 x 50 cm,
tył: tytuł, nr edycji
Praca pochodzi z teki kolekcjonerskiej pod tytułem "Mandylion" z pracami sakralnymi Jerzego Nowosielskiego, która została wydana przez Parafię Prawosławną pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie. Praca posiada certyfikat autentyczności sygnowany przez proboszcza parafii prawosławnej ks. Jarosława Antosiuka i opatrzony pieczęcią. Wydruk wykonany jest techniką Giclée na papierze bawełnianym archiwalnym matowym Hahnemühle Photo Rag 308gsm. Prace wykonane w standardzie Digigraphie by Epson potwierdza wypukła pieczęć w rogu pracy i certyfikat Digigraphie.
Urodził się w 1923 roku w Krakowie, zmarł w 2011 tamże. W 1940 roku rozpoczął regularne studia na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego krakowskiej Kunstgewerbeschule, gdzie był uczniem Stanisława Kamockiego. Od najmłodszych lat fascynował się liturgią wschodnią. Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii Krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993.